18 lutego 1973
Dziady Adama Mickiewicza w Starym Teatrze
Kraków, Stary Teatr: premiera Dziadów Adama Mickiewicza w inscenizacji i scenografii Konrada Swinarskiego, z kostiumami Krystyny Zachwatowicz i muzyką Zygmunta Koniecznego, z Jerzym Trelą jako Gustawem-Konradem. Wiktor Sadecki – Senator, Izabela Olszewska – Pani Rollison.
Część II i fragmenty IV grane były w foyer wśród stłoczonych widzów. Józio i Rózia przybrały postać dwóch gołębi siedzących pod sufitem. Zosia objawiała się na ołtarzu przed obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej. Cześć III rozgrywała się na scenie i przerzuconym nad widownią drewnianym podeście. W trakcie Wielkiej Improwizacji zgromadzeni na proscenium chłopi spali a jeden z nich jadł jajko. Senator w trakcie snu mocował się z czerwoną pierzyną. W epilogu Konrad na tle śniegu ewokującego Syberię wygłaszał wiersz Do przyjaciół Moskali, a wcześniej obdzierany był z części odzienia i butów przez chłopów w nawiązaniu do opowiadania Stefana Żeromskiego Rozdziobią nas kruki…
Spektakl był grany do 1984 aż 267 razy. W 1976 ukazało się jego nagranie na dwóch płytach gramofonowych. Został zarejestrowany dla Teatru TV (emisja 30 października i 1 listopada 1983). Dokumentację spektaklu wraz ze scenariuszem zawiera książka czworo krakowskich teatrologów: „Dziady” Adama Mickiewicza w inscenizacji Konrada Swinarskiego. Opis przedstawienia, Kraków 1998.
Rafał Węgrzyniak
