Kalendarium

Kraków, Stary Teatr: premiera Snu o Bezgrzesznej „rzeczy dla teatru w dwóch częściach ułożonej przez Jerzego Jarockiego i Józefa Opalskiego na podstawie tekstów Stefana Żeromskiego, dokumentów epoki i cytatów literackich” w Starym w Krakowie. Reżyseria Jarockiego, scenografia Jerzego Juka-Kowarskiego, muzyka Stanisława Radwana. Jerzy Trela jako Konrad, Jerzy Stuhr w roli Kosmy.

Spektakl przypominał drogi Polaków do odzyskania niepodległości od klęski Powstania Styczniowego do zakończenia Wielkiej Wojny oraz rozczarowanie własnym państwem w dwudziestoleciu. Rozgrywał się w całym budynku w znacznym stopniu na planie inscenizacji Konrada Swinarskiego Dziadów Adama Mickiewicza. Zaczynał się przy szatni, gdzie Kosma prezentował umundurowanie armii zaborczych. Za grupą emigrantów śpiewających Litanię pielgrzymską Mickiewicza widzowie udawali się do foyer, gdzie z kolei przy ołtarzu z Dziadów uczestniczyli w przywoływaniu męczenników narodowej sprawy. Potem na scenie lub w Sali im. Modrzejewskiej oglądali epizody z Róży Żeromskiego. Na widowni przedzielonej podestem byli świadkami balu z Róży, rozmaitych działań podejmowanych w czasie wojny, a wreszcie procesu uczestników protestów robotniczych w Krakowie w 1923 dopełnionego dysputą z Przedwiośnia. Epilogiem był wyreżyserowany przez Stuhra i grany na scence w foyer montaż politycznych skeczy i piosenek z międzywojennego kabaretu. Przy czym zarówno proces robotników, jak i kabaret odnosił się w podtekście do sytuacji w PRL przed sierpniową rewoltą. W jednej sekwencji aktorzy opowiadali o swych przodkach i prezentowali widzom pamiątki rodzinne.