Kalendarium

Warszawa, Teatr Narodowy: Erwin Axer reżyseruje Muchy Sartre’a.

Reinterpretacja greckiego mitu o Orestesie i Elektrze poruszała problemy wolności i samotności człowieka, pustki metafizycznej i konieczności wyboru. Dramat „papieża francuskiego egzystencjalizmu” wpisywał się w gorący klimat dyskusji po październiku 1956 roku, a dotykał bolesnych spraw nieodległej przeszłości. „Jest […] warszawskie przedstawienie Much wielkim głosem protestu przeciw uległości i pokorze, gdy wokół legnie się zbrodnia, głosem buntu przeciwko systemowi rządów opartych na przemocy, nieprawości i strachu poddanych. Podejmuje to przedstawienie wciąż aktualny dla nas temat władzy, jej zakresu i miejsca człowieka w kręgu tej władzy” – pisał Jeremi Czuliński.

Scenografia Jana Kosińskiego kontrastowała zdeformowane formy antycznej, monumentalnej architektury ze współczesną kubistyczno-surrealistyczną rzeźbą.

Krytyka wysoko oceniła aktorstwo pary protagonistów – Zofii Mrozowskiej i Tadeusza Łomnickiego.