Kalendarium

Lwów: Stanisław hrabia Skarbek w drugi dzień świąt Wielkanocnych otwiera gmach nowego teatru; sam tę budowę sfinansował i osobiście, przez pięć lat, nadzorował, wykłócając się z murarzami. „Był to trzypiętrowy, czworokątny budynek robiący wrażenie dużej kamienicy z dostawionym dwukondygnacjowym portykiem [...]. Widownię dla 1460 osób tworzyły trzy piętra lóż i galeria. Na parterze, jak na galerii, znajdowały się miejsca dla widzów stojących. [...] Teatr miał jednak sporo niedociągnięć: był zimny, maszyneria sceny psuła się i zacinała” (Barbara Król-Kaczorowska, Teatr dawnej Polski. Budynki, dekoracje, kostiumy, Warszawa 1971 PIW, s. 59).

Radość z uroczystości mąciła smutna konieczność: na inaugurację sceny trzeba było dać przedstawienie niemieckie (spisany z austriackimi władzami kontrakt zobowiązywał teatr do udostępniania sceny zespołom niemieckim cztery razy w tygodniu). Była to sztuka Franza Grillparzera Der Traum ein Leben według Życia snem Pedra Calderóna de la Barca.

Pierwsze polskie przedstawienie, Śluby panieńskie Fredry odbyło się dzień później, 29 marca.