2 kwietnia 1923
Wielkanoc – prapremiera w Reducie
Warszawa (Reduta): prapremiera Wielkanocy. Historii o Męce Najświętszej i Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim w 3 sprawach w opracowaniu dramaturgicznym i reżyserii Leona Schillera w scenografii Wincentego Drabika, w kostiumach Franciszka Siedleckiego. Muzyka w opracowaniu ks. Henryka Nowackiego (śpiewy kościelne) i Stefana Tymienieckiego (muzyka ludowa). Edmund Wierciński – Ewangelista, Ewa Kunina – Maria Mater Jesu, Józef Poremba – Peccator-Adam, Stanisława Perzanowska – Maria-Jacobi lub Salome.
Podstawą scenariusza było szesnastowieczne misterium Mikołaja z Wilkowiecka Historia o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim, które Schiller dopełnił Fragmentami „dewocyj, oficjów, zwyczajów ludowych oraz dawnych zabytków i widowisk religijnych”. Zrezygnowano z postaci Jezusa, którego obecność sygnalizowały dwa niejako asystujące mu Anioły. Kwestie Jezusa wygłaszał Ewangelista poprzedziwszy je formułą „I rzecz pan”. Cześć trzecią widowiska wypełniły wiejskie obrzędy wiosenne: topienie Marzanny, chodzenie „z kogutkiem” i „po dyngusie” oraz ,,gaik”.
Rafał Węgrzyniak
