Hasła

Trwa wczytywanie

Autor: Agnieszka Marszałek

rampa

(ang. lip of stage, fr. rampe, niem. Rampe)

Rampa dolna z lampami oliwnymi. Rys. z: „The history of stage and theatre lighting”, Boston 1929.

1. Część systemu oświetlenia sceny; rząd lamp oświetlających scenę pudełkową, osłoniętych od strony widowni, umieszczonych równolegle do górnej lub dolnej krawędzi portalu scenicznego.

Objaśniacz świec w kostiumie przycina knoty świec rampy. Grafika z ok. 1800.
Źródło: Wikimedia Commons.

Rampa górna (niem. Oberlicht) montowana jest na tzw. moście świetlnym; rampa dolna (niem. Fusslicht) – na przełomie XVIII i XIX w. nazywana też kanałem – umieszczona jest w podłodze sceny. Dawniej rampa oświetlała scenę światłem świec, co wymagało regularnego przycinania knotów, czym zajmował się tzw. objaśniacz świec. Później stosowano lampy olejowe, gazowe, a od połowy lat osiemdziesiątych XIX w. – reflektory elektryczne. Istnieją również rampy boczne, oświetlające scenę za pomocą kinkietów montowanych w pionie, na mostach świetlnych (fr. pont d’éclairage, niem. Beleuchterbrücke) ustawionych równolegle do bocznych ścian ramy scenicznej.

Aktorzy w świetle rampy. Teatr Narodowy przy pl. Krasińskich w Warszawie, 1793.

Niezależnie od rodzaju źródła światła, rampa była tak skonstruowana, by można było uzyskiwać efekt stopniowego ściemniania świateł (aż do ich wygaszenia) – dawniej dolna rampa (kanał) opuszczana była w tym celu poniżej poziomu sceny. Taki zabieg nie jest potrzebny w przypadku oświetlenia elektrycznego, którego jasność można dowolnie regulować. Rampy montuje się również w głębi sceny, oświetlają one dalsze plany przestrzeni gry. Mówimy wówczas o rampach tylnych (pionowych lub poziomych). Światła rampy mają charakter użytkowy (oświetlenie sceny) lub dekoracyjny (czasem po wygaszeniu świateł na widowni rampy portalowe świecą przed i po opuszczeniu kurtyny oraz podczas spektaklu).

2. W znaczeniu potocznym: próg sceny, umowna granica między scenąwidownią (określenie to odnosi się wówczas tylko do rampy portalowej).

Bibliografia

  • Brzozowski, Stefan: Oświetlenie, dźwięk, dekoracje: techniczny warsztat teatralny, Warszawa 1976;
  • Cegieła, Anna: Polskie słownictwo teatralne 1765–1965, Wrocław 1992;
  • [Dmuszewski, Ludwik Adam i Żółkowski, Alojzy Fortunat]: Dykcjonarzyk teatralny. Z dodatkiem pieśni z najnowszych oper dawanych na Teatrze Narodowym warszawskim, Poznań 1808;
  • Frankowska, Bożena: Encyklopedia teatru polskiego, Warszawa 2003;
  • Glossary of the Theatre in English, French, Italian and German, compiled and arranged by Karin R. M. Band-Kuzmany, Amsterdam – London – New York 1969;
  • Hansing, Friedrich; Unruh, Walter: Hilfsbuch der Bühnentechnik, Berlin 1942.

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji