Horace McCoy
McCOY Horace
(ur. 14 maja 1897, Pegram, Tennessee - zm. 15 grudnia 1955, Beverly Hills, Kalifornia, USA)
Amerykański pisarz, dziennikarz, twórca scenariuszy filmowych, któremu najwiekszy rozgłos przyniosły powieści powstałe w latach wielkiego kryzysu ekonomicznego. Matka McCoy'a, Nance Holt McCoy, wywodziła się z rodziny Pegram, założycieli miasta, w którym pisarz urodził się. Ojciec, James Harris McCoy, był wiejskim nauczycielem. Po narodzinach syna rozpoczął pracę jako konduktor kolei w Nashville, potem prowadził magazyn spedycyjny w tym mieście, by zostać komiwojażerem pracującym dla firmy sprzedającej herbatę. Horace mieszkał wraz z rodzicami w samotnym domku na szczycie Cumberland Mountains, otoczonym górami. Znajduje to odzwierciedlenie w jego pierwszym opowiadaniu "Bras buttons" i we fragmentach "Kiss tomorrow good bye" (1948), które rozgrywa się w prymitywnym wiejskim domku. Wspomnienia z dzieciństwa szczególnie widoczne są w dwóch zamówionych scenariuszach filmowych "Persons in Hiding" (1939) i "The Lusty Men" (1952).
McCoy wychowywał się w Nashville, które na początku XX wieku było ważnym centrum edukacji na południu Stanów Zjednoczonych. Tu chodził do szkoły, w której naukę porzucił w wieku lat szesnastu, choć - jak twierdził - uczył się także na Uniwersytecie Wanderbilta.
Po opuszczeniu szkoły wraz z ojcem dorywczo pracował dla firmy "Jewel Tea". Około roku 1915 przeprowadził się z rodzicami do Dallas, gdzie poza służbą wojskową, mieszkał do trzydziestego czwartego roku życia. Podczas I wojny świtowej wstąpił do Wojsk Lotniczych i został wysłany do Francji, gdzie był bombardierem i fotografem zwiadowcą. Gdy w 1918 roku przekroczył linię frontu, jego samolot został zaatkowany przez cztery niemieckie maszyny. Pilot został zabity. McCoy przejął wówczas ster i zestrzelił w walce jeden z samolotów wroga. Został dwukrotnie ranny, jednak mimo to powrócił na lotnisko, przywożąc zrobione przez siebie fotografie fortyfikacji nieprzyjaciela. Został za to odznaczony francuskim Croix de Guerre.
Od 1919 do 1930 pracował jako redaktor w dziale sportowym gazety "Dallas Journal" w Teksasie. Pod koniec lat dwudziestych zaczął pisać pierwsze opowiadania, które publiował w magazynach przeznaczonych dla masowego odbiorcy. W latach wielkiego kryzysu przeprowadził się do Los Angeles i próbował zostać aktorem. W 1932 wytąpił w sztuce "The Hollywood Handicap". Pracował też jako stróż porządku w lokalach nocnych w Santa Monika, a obserwacje, które tam poczynił, stanowiły inspiracje do napisania powieści "Czyż nie dobija sie koni". Drugą jego książką, która przeniesiona została na ekran przez Jamesa Cagneya, była "Kiss Tomorrow Goodbye". W Hollywood McCoy pisał scenariusze do westernów, dramatów kryminalnych i wielu innych filmów produkowanych w różnych studiach. Nie weszły one do historii amerykańskiego kina i przeminęły bez echa.
Mc Coy współpracował z takimi reżyserami jak Henry Hathaway, Raoul Walsh i Nicholas Ray.
Zmarł na zawał serca w Beverly Hills.
