Margueritte Monnot
Ur. 28 V 1903, Decize. Zm. 12 X 1961, Paryż.
Ojciec - organista i kompozytor, Marius Monnot, postanowił poświęcić córkę muzyce - tuż po jej urodzeniu. Gdy miała 4 lata, zaczął uczyć ją gry na fortepianie i harmonii, kiedy podrosła - studiowała u Alfreda Cortot (fortepian) i Nadii Boulanger (kompozycja). Występowała z recitalami (Chopin, Liszt) mając zaledwie 8 lat, lecz po dziesięciu latach kariery pianistycznej, przemęczona pracą i chorobliwą, ustawicznie narastającą tremą przed publicznymi występami, wycofała się z działalności koncertowej, decydując się na komponowanie piosenek.
W tej dziedzinie zdobyła sobie znakomitą pozycję. Jej piosenki rozsławiła przede wszystkim Edith Piaf, najbliższa przyjaciółka i stała współpracowniczka Monnot. Były to m.in. "L'Etranger" (sł. R. Malleran), "Mon Legionnaire" (sł. R. Asso), "Hymne a l'amour" (sł. E. Piaf), "Les amants d'un jour" (sł. Ch. Dumont), "Milord" (sł. G. Moustaki), "La Goualante du pauvre Jean" (sł. R. Rouzaud). Monnot napisała również muzykę do szeregu filmów, a także dwie komedie muzyczne; pierwsza: "La P'tite Lili" (libr. M. Achard), nie odniosła sukcesu, mimo że grali w niej Edith Piaf i Eddie Constantine, dopiero "Rozkoszna Irma" ("Irma-la-Douce") przyniosła swej kompozytorce międzynarodową sławę.
Źródło: Przewodnik Operetkowy Lucjan Kydryński, PWM 1994
