Paula Vogel
VOGEL Paula
(ur 16 listopada 1951, Waszyngton, USA)
Dramatopisarka. Pochodzi z niezamożnej, robotniczej rodziny amerykańskiej. Jako dziecko przeżyła rozwód rodziców, odejście ojca, śmierć ukochanego brata chorego na AIDS. W szkole średniej odkryła swój homoseksualizm. Po stracie stypendium w Bryn Mawr College, ukończyła Catholic University w Waszyngtonie. Potem bezskutecznie usiłowała się dostać do Yale School of Drama. Jej wczesne sztuki zostały odrzucone przez Eugene O`Neill National Playwright`s Conference. Mimo tych niepowodzeń nie zrezygnowała z pisania i stała się jedną z najbardziej utalentowanych i nagradzanych autorek sztuk teatralnych nie tylko w Stanach Zjednoczonych. W 1992 roku jej sztukę "The Baltimore Waltz" wyróżniono Obie Award. W 1998 roku otrzymała Nagrodę Pulitzera, nagrodę nowojorskich krytyków za najlepszy dramat oraz ponownie Obie Award za "How I Learned to Drive".
W swej twórczości porusza tematy trudne i kontrowersyjne, zajmuje ją problem AIDS ("The Baltimore Waltz"), molestowania seksualnego ("Hot `N` Throbbing"), homoseksualizmu ("And Baby Makes Seven", 1984), prostytucji ("Najstarsza profesja", 1988), związku kazirodczego ("How I Learned to Drive", 1998). Taka problematyka wynika zapewne z jej osobistych doświadczeń. Kiedy zaczynała pisać, na początku lat osiemdziesiątych, uważano ją za skandalistkę, bo mówiła o sprawach wstydliwych i niewygodnych. Dziś uważana jest za jedną z najwybitniejszych dramatopisarek amerykańskich. Jej sztuki grywają teatry profesjonalne, ale także amatorskie i uniwersyteckie. W jednym z wywiadów, zapytana, dlaczego zajmuje się tego rodzaju kontrowersyjnymi problemami, odpowiedziała: "Żyjemy w mizoginicznym, homofobicznym, rasistowskim społeczeństwie i po pewnym czasie sami tym przesiąkamy. Nie żyję oderwana od życia i wiem, że nie znajdę na to lekarstwa. Wierzę jednak, że jeśli potrafię pisać, to powinnam te tematy poruszać tak, żeby niepokoić, zmienić atmosferę, przerwać milczenie."
Od wielu lat Paula Vogel jest nauczycielem akademickim związanym z wieloma amerykańskimi uczelniami. Prowadzi także warsztaty dla młodych dramatopisarzy, zarówno w USA, jak i Anglii, Brazylii, Czechach. Sztuki pisania dramatu uczyła także więźniarki w jednym z najbardziej strzeżonych zakładów karnych na wyspie Rhode. "Z pisaniem jest jak z lataniem - mówi - jeśli zaczynasz latać i wierzysz, że poniżej jest siatka i nic się nie stanie, to bardzo szybko zdasz sobie sprawę, że tak naprawdę do życia nie potrzebujesz zupełnie siły grawitacji."
