Jean-Claude Brisville
(ur. 28 maja 1922, Bois-Colombes, Francja)
Francuski powieściopisarz, dramaturg, publicysta, krytyk literacki. Studia humanistyczne ukończył w Paryżu. Po wojnie współpracował jako krytyk literacki z "La Gazette des Lettres", "L'Express" i "Nouvel Observateur". Całe swe zawodowe życie współpracował z różnymi wydawnictwami, przede wszystkim, paryskimi. W latach 1959-1970 był dyrektorem literackim w wydawnictwie Julliarda. Blisko związany z Albertem Camusem, prowadził jego sekretariat literacki i napisał kilka znaczących esejów o francuskim laureacie nagrody Nobla.
Brisville jest autorem kilku powieści i scenariuszy filmowych: "La montre en or, Beatrix" (wg powieści Balzaka), "La nuit seleve", "Le roduer", "Nora". Poza licznymi esejami i artykułami krytycznymi pisał także bajki dla dzieci.
Jego utwory dramatyczne to: "Les emmures" (1946), "Saint-Just" (1951), "Le Rodeur" (1972), "Le fauteuil a bascule" (1982), "Le bonheur a romorantin" (1983), "Spotkanie Pana Kartezjusz z Panem Pascalem Młodszym" ("L'Entretien de M. Descartes avec M. Pascal le jeune", 1985), "La villa bleue" (1986), "Les liaisons dangereuses" - francuska wersja sztuki Christophera Hamptona "Niebezpieczne związki" (1988), "Kolacja" ("Le souper",1989), "L'Officier de la garde" - francuska adaptacja sztuki Férenca Molnra wystawiona w Comédie des Champs-Élysées (1990), "L'Antichambre" (1991), Contre-jour (1993) i "La Dernire Salve" zrealizowana w Théâtre Montparnasse (1995).
Jako dramaturg debiutował Brisville w 1946 roku sztuką "Les emmures" wystawioną w Paryżu. Największy sukces przyniosły mu dramaty "Spotkanie Pana Kartezjusz z Panem Pascalem Młodszym" i "Kolacja", której prapremiera odbyła się w 1989 roku w Théâtre Montparnasse w Paryżu.
