Miłość w ciapki
"101 dalmatyńczyków" w reż. Jerzego Bielunasa w Teatrze Miejskim w Gdyni. Pisze Grażyna Antoniewicz w Dzienniku Bałtyckim.
W Teatrze Miejskim w Gdyni grają "101 dalmatyńczyków". Ci, którzy znają film Walta Disneya, ciekawi byli, jak twórcy spektaklu poradzą sobie z taką liczbą psów na scenie. Spieszę uspokoić, że poradzili sobie śpiewająco, fabuła jest dziecinnie prosta, jak przystało na historię dla najmłodszych. Cruella De Mon milionerka i wielbicielka futer - postanawia powiesić w swojej szafie kolejne okrycie, tym razem z... dalmatyńczyków. W związku z tym porywa szczenięta. Na pomoc wyruszają rodzice piesków - Pongo i Mimi... Uroczą parę kochających się dalmatyńczyków grają Beata Buczek-Żarnecka i Piotr Michalski [na zdjęciu]. Są naturalni, pełni ekspresji, wzruszający. Najwięcej emocji i entuzjazmu wzbudza jednak Cruella De Mon (Elżbieta Mrozińska). Kiedy na scenie w świetle reflektorów pojawia się złowieszczy demon w odlotowej peruce, obcisłym kombinezonie w lamparcie łaty i imponującym nitrze, rodzice wstrzymują oddech.
Na scenie rezyduje również stado szczurów Gnieżdżą się one w londyńskich kanałach, do których przypadkowo trafiają Pongo i Mimi. Gryzonie zamierzając zjeść bohaterów, więc panie wciskają się pod fotel. Tymczasem zdarzenie to, o dziwo, nie budzi lęku maluchów. Rozbawione dzieci spokojnie przyjmują dramatyczne zwroty akcji. Gorąco oklaskują komputerowych drani - Dariusza Siastacza i Grzegorza Wolfa.
Atutem przedstawienia jest niewątpliwie aktorstwo. Nawet Dorota Lulka walczy jak karateka. Ciekawą scenografię zaprojektował Aleksander Maksymiak. Błyszczące złote schody wędrują w ciemnościach po scenie. Piękne kostiumy to dzieło Elżbiety Terlikowskiej. Adaptacja, teksty piosenek są dziełem Jerzego Bielunasa, który spektakl wyreżyserował. Aktorzy śpiewają do muzyki z playbacku. Nie sądzę, aby jakaś piosenka stała się przebojem. Choć młoda widownia była zachwycona.
