Zamiast recenzji
"Złoty wieniec", komedia Jope-Slade'a i Stokes'a z występem gościnnym p. Stan. Wysockiej. - Reżyseria p. Stanisławy Wysockiej. - Dekoracje inż. Małkowskiego.
Przypadek chciał, że po sobotniej premierze "Złotego wieńca", wychodząc z teatru, spotkałem znajomego, gorącego wielbiciela i entuzjastę talentu znakomitej artystki p. Stanisławy Wysockiej. Z daleka już wołał:
- Czy podziwiał pan Wysocką w "Złotym wieńcu?" Ile uczucia, ile maestrii w jej grze! Jaka prosta i nieskomplikowana jest matka Bolton! Trudno sobie wyobrazić inaczej matkę, kochającą nade wszystko dzieci swoje...
- A matka w "Niespodziance" Rostworowskiego?
- Jest zimna, posągowa w swym zbrodniczym tragizmie - Wysocka budzi w widzu podziw i szacunek dla genialnego talentu. A w "Złotym wieńcu" chwyta za serce swoją szczerością i codziennością, jest tylko człowiekiem. Nie ma w grze jej żadnej pozy, po prostu inaczej nawet trudno sobie wyobrazić matkę Bolton, gdyby rzecz działa się w rzeczywistości, a nie na scenie.
Trudno odmówić słuszności wywodom mego znajomego: po "Niespodziance" opuszczaliśmy teatr przytłoczeni geniuszem Rostworowskiego, po "Złotym wieńcu" pełni byliśmy radości i pogody.
Akcja komedii Jope - Slade'a toczy się bardzo żywo. W skromnej izbie zapracowanej praczki zjawiają się ludzie filmu i angażują ją do wytwórni, by odegrała rolę matki. Biedna praczka godzi się na to, aby tylko zarobić pieniądze dla swych dzieci Polly, pracowniczki w magazynie modystki i dla Freda, który uzyskał pracę, jako sprzedawca węgla. W drugim akcie przenoszą nas autorzy do biura kierownika produkcji Britza. Choć matka Bolton pracuje przez cały dzień w wytwórni nad nakręceniem filmu, mimo to nie opuszczają ją troski o dom i rodzinę. Tu dowiaduje się od sprzątaczki Wigless że podczas gdy ona sama pracuje w atelier, Polly rzuciła posadę, marząc o karierze gwiazdy filmowej, Fred kupił motocykl na weksle z fałszowanymi podpisami, a stary Bolton nie chodzi już więcej na zajęcia do hal targowych, lecz "na krydę" pije wódkę. Mimo wszystko matka Bolton nadal pozostaje w atelier, gdyż musi zarobić na dzieci. Akcja końcowego aktu toczy się znowu w skromnej izdebce. Praczka i wzorowa matka stała się wybitną artystką filmową, która na premierze odnosi olbrzymi sukces. Nie doczekawszy końca seansu, wraca do swej izdebki, szczęśliwa, że znowu będzie mogła wrócić do dawnej swej pracy. Na nic się nie zdały namowy kierownika produkcji Britza i reżysera Jonesa: matka Bolton jest niewzruszona, rezygnuje z kariery, aby tylko poświęcić się rodzinie.
"Złoty wieniec" cechuje wysoka kultura i niezwykła pogoda. Tło akcji jest nadzwyczaj ciekawe. Akcję samą widz śledzi z napięciem.
A teraz kilka zdań o naszym zespole. P. dyr. Bracka dała kapitalną kreację wiecznie plotkującej sprzątaczki Wigless. Czy p. Piekarski postać kierownika produkcji Britza oddał we właściwy sposób - nad tym można by dyskutować. Skoro jednak reżyserowała p. Wysocka musimy przyjąć wobec jej autorytetu jako reżyserki, ta kreacja była właściwa. P. Surzyński dał nam świetną rolę reżysera Jones'a, był wytworny i opanowany. Artysta dysponuje ponadto świetnymi warunkami zewnętrznymi. P. Ippoldtówna jako Polly poprawna, miło nam stwierdzić, że jest ona cennym nabytkiem dla naszego teatru. Fred Bolton p. Dudarewa był szczery i prosty, a p. Cybulski jako stary Bolton był wprost cudowny. Po długim czasie ujrzeliśmy też p. Zbierzowską, która rolę aktorki filmowej Elf Russel odtworzyła wzorowo. P. Skwierczyński dał bardzo ciekawą kreację właściciela domu Eldera, a p. Sroczyński jako restaurator był miły. - Na całym zespole naszym widać było wpływ reżyserii p. Wysockiej. Wszyscy bez wyjątku z ról swych wywiązali się bez zarzutu. - Dekoracje p. Małkowskiego, szczególnie w II akcie estetyczne. "Złoty wieniec" jest tak pięknym spektaklem, że bezwzględnie winien go każdy zobaczyć.
