Jan Englert w "Dialogu"
Koszalin. Jan Englert, aktor, reżyser i dyrektor artystyczny stołecznego Teatru Narodowego, był gościem Stowarzyszenia Teatr Propozycji "Dialog" w Domku Kata. Mimo przeziębienia (38,5 stopnia gorączki!) ze swadą opowiadał licznie przybyłej publiczności o swej pracy i karierze.
Englert docenia dokonania koszalińskiego teatru w dobie ekspansji informacyjnego języka Internetu. - Słowo traci swoją wartość. Teatr posługuje się słowem. Namawiam do sztuki mówienia, a nie sztuki kliknięć w klawiaturę - mówił. Podkreślał, że dla ludzi ogarniętych chorobą komputerową najlepszą terapią jest teatr.
Dlaczego został pan dyrektorem Teatru Narodowego? - pytano.
- Z próżności. Nie lubię letnio żyć. Lubię wyzwania, choć po otrzymaniu nominacji dostałem SMS-ową wiadomość: - Witamy w klubie samobójców - odpowiedział.
Repertuar na czterech scenach Teatru Narodowego ma zaplanowany na dwa sezony. Garną się do grania tam Janusz Gajos, Zbigniew Zamachowski, tudzież Artur Żmijewski i Michał Żebrowski...
- Głównym kryterium oceny jest dla mnie rzemiosło, choć żyjemy w kraju, w którym z tysiąca artystów wyrasta jeden rzemieślnik. Na świecie jest dokładnie odwrotnie i dotyczy to nie tylko sztuki - mówił.
Englert nie kryje, że swoją popularność zawdzięcza rolom w filmach, choć nie otrzymuje teraz nowych propozycji.
Jan Englert prowadził z publicznością "Dialog o kulturze" na tle swego wizerunku z inscenizacji "Duszyczek" Tadeusza Różewicza w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego w Teatrze Narodowym.
- Film mnie nie chce, a ról dziadków i emerytowanych pułkowników, jako dyrektorowi Teatru Narodowego, przyjąć mi nie wypada - dodał.
W "Dialogu" było znów treściwie i kulturalnie. Uroczyście, przed spotkaniem, prezes stowarzyszenia Bogdan Gutkowski odebrał z rąk prezydenta Mirosława Mikietyńskiego odznakę "Zasłużony działacz kultury".
Warto dodać, że Jan Englert był już czwartym gościem cyklu dyskusji z publicznością "Dialogi o kulturze". Poprzednio uczestniczyli w nich: minister kultury Waldemar Dąbrowski, publicysta Krzysztof Teodor Toeplitz i językoznawca prof. Jerzy Bralczyk.
