"Senat szaleńców" na scenie
W pisarskim dorobku Janusza Korczaka obok prac, pedagogicznych, beletryzowanych szkiców psychologicznych, powieści społecznych oraz dydaktycznych utworów dla dzieci, znalazła się również jedyna w swoim rodzaju groteskowo-metaforyczna sztuka "Senat szaleńców". Historia jej powstania i wystawienia sięga lat trzydziestych, kiedy to sztuką zainteresował się Stefan Jaracz i wystawił ją w Teatrze "Ateneum" na otwarcie jesiennego sezonu 1931. Jaracz grał w nim połączoną rolę Starca i Smutnego Brata.
Po ten utwór sięgnął zespół warszawskiego Teatru Nowego, aby wystawiając go uczcić pamięć Janusza Korczaka. Reżyser przedstawienia Wojciech Zeidler poszerzył utwór o fragmenty całej spuścizny literackiej Korczaka i stworzył spektakl, który wyraża głęboko przekonanie, że ratunek ludzkości leży w "aktywnym uprawianiu i realizowaniu dobra". Każe też zastanowić się nad własnym życiem, nad swoim postępowaniem.
