Posezonowe obrachunki (fragment większej całośći)
I wreszcie "Pani Helena" Kazimierza Brauna w opracowaniu i reżyserii Jana Maciejowskiego - w sali im. Heleny Modrzejewskiej. Rzecz o największej aktorce w historii naszego teatru, akurat w osiemdziesiątą rocznicę jej śmierci. Spektakl szczególnego rodzaju, w którym Modrzejewska poprzez tekst Brauna odsłania bogactwo swego życia i swej sztuki: mówi o teatrze, o miłości, o uczuciach, jakimi obdarzyli ją wielcy naszej historii i kultury Henryk Sienkiewicz i Ignacy Paderewski, o spotkaniu z bratem Albertem; mówi o dramacie oderwania ojczyzny, od rodzimej widowni Krakowa i Warszawy, wcześniej - Krynicy, Lwowa, Czerniowiec; przygląda się z gorzką refleksją swym doświadczeniom życiowym. W roli tytułowej występuje Anna Polony, a partneruje jej jako Pan Kazimierz - Jacek Romanowski. Piękne obie role. Polony jest zachwycająca w niuansowaniu nastrojów wielkiej aktorki, jej sztuka aktorska sięga szczytów. Kameralność, psychologiczna finezja przedstawienia wymaga od widzów wyjątkowego skupienia. Niechże "Pani Helena" pozostanie na długo w repertuarze Starego Teatru.
