Krakowiaczek ci ja
Najlepiej wspominam robienie scenografii do sztuk Goldoniego i Gozziego -mówi JAN POLEWKA. - Do sztuk Moliera bardzo chciałem, ale wyszło inaczej. Dopiero adaptacja Bułhakowa na to pozwoliła.
Czarodziej i scenomag
Scenograf, artysta, wizjoner o nieprawdopodobnej sile wyobraźni. Człowiek skromny a przy okazji konkretny - tak mówią o Janie Polewce aktorzy ze sceny Moliere. Stworzył tu scenografię do sztuki "Życie pana Moliere". - Zachęciła mnie zacna kompania aktorska i temat Moliera - mówi.
Wcześniej przez lata opracowywał koncepcje scenograficzne do wielu sztuk teatralnych, oper i przedstawień lalkowych. - Zrobiłem ponad 150 scenografii - mówi Jan Polewka. Sukcesami nie lubi się chwalić. Dodaje, że najchętniej myśli o sobie jako o malarzu. Miło wspomina czas dyrektorowania teatrze teatrze Groteska.
Za jego czasów ten teatr zasłynął nie tylko z bajkowych przedstawień dla najmłodszych, ale i przedstawień dla dorosłych. Spektakle w tej konwencji pokazywane są do dzisiaj. - A ja nadal jestem związany z Groteską - dodaje artysta.
Dla najmłodszych Jan Polewka wymyślił bajki z oryginalnymi kostiumami (najczęściej lalkowe), dla starszycr dzieci baśnie i historie fantastyczne (zwykle w formie teatru maski i aktora, z tematmi zaczerpniętymi z lekturDorośli od tych czasów mogli oglądać w Grotesce spektakle z maskami z różnych kultur świata, marionety, lalki "bunraku" czy teatr cieni.
Zdaniem Jana Polewki scenografia w sztuce jest bardzo ważna. - To ona właśnie, przez właściwą barwę i światło, już na początku określa świat sztuki - twierdzi artysta
Jedną z jego ulubionych sztuk jest "Łgarz" Carla Coldoniego. Do niej właśnie wyczarował świat wenecki połowy XVIII wieku. Oryginalnym pomysłem było podświetlenie od tyłu sylwetek tak, że wyglądały jak papierowa wycinanka.
Równie pomysłowa okazała się koncepcja scenografa do "Życia pana Moliere" Chciąż sztukę skrytykowano za nietrafioną adaptację, uznanie widzów wzbudziła scenografia. Przede wszystkim nastrojowe światło. (MSZ)
Na zdjęciu: "Pinokio" w Teatrze Groteska, scenografia Jan Polewka.
