Męski świat w obliczu śmierci
W PIERWSZEJ części, przy kawiarnianych stolikach spotykają się wdowy. Rozmawiają o mężczyznach swojego życia. Nic tu nie jest dopowiedziane do końca. W drugiej części odsłania się męski świat postawiony w obliczu śmierci. Sławomir Mrożek stwierdził (cytuję za programem teatralnym), że "Wdowy" "zostały napisane po pięciu latach przerwy w mojej działalności dramatopisarskiej. Poprzednią moją sztuką był "Portret" (...) Dlaczego napisałem "Wdowy"? Po prostu - co jakiś czas trzeba napisać nową sztukę, takie jest moje życie, mój zawód. Autor był pierwszym reżyserem swojej sztuki i spektakl ten oglądany był w Krakowie podczas Miesiąca Kultury. Po tym doświadczeniu Mrożek nadesłał twórcom obecnego przedstawienia 19 stron poprawek.
Anna Polony (reżyserująca "Wdowy" razem z Józefem Opalskim) powiedziała, że ta sztuka jest dlatego niezwykła, ho mówi o rzeczach ostatecznych w sposób przedziwny. Jak w karnawale południowoamerykańskim tańczą maski śmierci bawiąc się tym, co jest najtragiczniejsze. W Warszawie, wystawiona przez Erwina Axera (30 grudnia ub. r.) w gwiazdorskiej obsadzie stała się wydarzeniem. Jak będzie w Krakowie - przekonamy się już jutro na Scenie Kameralnej, o godz. 19.15. Scenografia - Marek Braun i Ryszard Melliwa, kompozycja ruchu - Henryk Konwiński. Grają: Aldona Grochal, Małgorzata Majewska-Krzysztofik, Agnieszka Mandat, Beata Rybotycka, Krzysztof Globisz, Jan Frycz, Edward Lubaszenko-Linde.
