Artykuły

KTO jest KIM w Krakowie. Marta Stebnicka

Data i miejsce urodzenia: 22.03.1925 r., Lwów

Wykształcenie: uchwałą Komisji Kwalifikacyjnej Ministerstwa Kultury i Sztuki uznana aktorką dramatyczną (1954)

Zawód wyuczony: aktorka

Zawód wykonywany: aktorka, reżyser, pedagog

Przebieg kariery zawodowej: Teatr Konspiracyjny w Krakowie (1943-44); Teatr TUR w Krakowie (1946-47); Miejskie Teatry Dramatyczne w Krakowie (1947-49); Państwowe Teatry Dramatyczne w Krakowie (1949-54); Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie (1954-60); Stary Teatr w Krakowie (1960-90); Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna (profesor, prowadzi zajęcia z piosenki)

Sukcesy zawodowe: współpraca z wybitnymi reżyserami, m.in.: Tadeuszem Kantorem (Telemak w Powrocie Odysa S. Wyspiańskiego, 1944), Konradem Swinarskim (Była Arystokratka w Nie-Boskiej komedii Z. Krasińskiego, 1965), Janem Kreczma rem (Margot w Heloizie i Abelar-dzie R., Yaillanda, 1961), Lidią Zamków (Szimena w Cydzie P. Corneille'a, 1962), Józefem Szajną (Protruta Bellfresco w Oni S.I. Witkiewicza, 1967), Zygmuntem Hiibnerem (Ćma w Happy endzie D. Lane, 1966), Jerzym Jareckim (Wdowa Dorota w Poskromieniu złośnicy W. Szekspira, 1969); przedstawienia wyreżyserowane w Starym Teatrze: Ha, ha! Hę, hę! Hi, hi-y - czyli Teoria śmiechu wg H. Stendhala z piosenkami Pierre Jean de Be-rangera i wierszem Ludwika Jerzego Kerna (z P. Skrzyneckim, 1975), Wystawa ku czci Gabrieli Zapolskiej (1977), Romans z wodewilu W. Krzemińskiego (1980) oraz w Teatrze im. J. Słowackiego: Zabłąkane gwiazdy (2000); występy w Kabarecie Jama Mi-chalika oraz we własnym teatrze piosenki; przedstawienia muzyczne przygotowane wspólnie ze studentami PWST, o których głośno było poza szkołą i Krakowem, m.in.: Bal w operze wg J. Tuwima (1986, Grand Prix na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi, pokazywany również w Lyonie i Paryżu), Komedianci (1989, Medal Mera Paryża), Księżycowe Pierroty i nocne kolombiny (1996); liczni wychowankowie m.in.: Jan Nowicki, Anna Seniuk, Dorota Zięciowska, Elżbieta Zającówna, Beata Rybotycka, Alicja Bienicewicz

Nagrody: m.in. nagroda indywidualna II stopnia ministra kultury i sztuki (1976); nagroda I stopnia ministra kultury i sztuki za osiągnięcia pedagogiczne (1980)

Wyróżnienia/odznaczenia: Medal Dziesięciolecia Polski Ludowej (1955); Złoty Krzyż Zasługi (1956); Złota Odznaka Miasta Krakowa (1959); Medal Tysiąclecia Państwa Polskiego i Dwudziestolecia Polski Ludowej (ft)64); Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1977); Medal Komisji Edukacji Narodowej (1981); Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985)