Elektra
Mity związane z Mykenami i rodem Pelopidów stanowią jedną z najważniejszych grup opowieści dotyczących legendarnej przeszłości Grecji. Najbardziej dramatycznymi wśród nich są dzieje Agamemnona i jego rodziny.
Panujący w Mykenach najpotężniejszy władca Grecji, przywódca wszystkich greckich wojsk w wojnie trojańskiej, został po powrocie do domu zabity przez wiarołomną żonę i jej kochanka. Po latach morderców spotyka kara z rąk Orestesa, syna Agamemnona, któremu w dziele zemsty pomaga siostra Elektra. Matkobójstwo ściąga karę na Agamemnonowe dzieci: oboje muszą opuścić rodzinną ziemię. Opowieść o Elektrze i Orestesie stała się bodaj najpopularniejszym tematem tragików starożytnych: Ajschylosa, Sofoklesa i najmłodszego z nich - Eurypidesa, nazywanego "najtragiczniejszym z tragików". Współcześni twierdzili, że w przeciwieństwie do Sofoklesa, który ukazuje ludzi takimi, jakimi być chcą, Eurypides pokazuje ich takimi, jakimi są. W jego ujęciu znany mit Elektry ulega swoistej laicyzacji.
Na plan pierwszy wysuwają się psychologiczne racje bohaterów, którzy poddają krytyce niepodważalne dawniej wyroki bogów. Opowieść o córce Agamemnona staje się pretekstem od ukazania wielkich namiętności ludzkich - miłości, nienawiści i żądzy zemsty, która odrzuca wszelką litość i wahania. Taka właśnie jest Elektra. Z poniżenia czerpie siły do zemsty. Bezwzględna w nienawiści gdy wciąga matkę w zabójczą pułapkę, odrzuca wahania brata i gdy lży pokonanych wrogów.
Twórca inscenizacji telewizyjnej Piotr Chołodziński pogłębił psychologiczną interpretację utworu, traktując "Elektrę" przede wszystkim jako tragedię dotyczącą ludzi i rozgrywającą się tylko między ludźmi. Córkę Agamemnona gra Krystyna Janda, aktorka, którą kojarzymy przede wszystkim z rolami kobiet współczesnych (chociażby w prezentowanej niedawno "Kobiecie zawiedzionej"). Mimo ograniczeń narzucanych przez konwencję dramatu antycznego, aktorce udało się stworzyć bardzo sugestywny wizerunek kobiety nieprzeciętnej.
