Sąd ostateczny
Spektakle przygotowane w ramach Sceny Monodram, emitowane będą w II programie. Jako pierwszą pozycję zobaczymy "Upadek" Alberta Camusa w adaptacji i reżyserii Janusza Majewskiego, w wykonaniu Zygmunta Hübnera.
Albert Camus, znakomity pisarz francuski, urodził się w roku 1913 w Algierze. Początkowo pracował jako aktor, potem jako dziennikarz w prasie algierskiej. W roku 1940 przybył do Francji, gdzie dwa lata później ukazała się jego pierwsza książka - "Obcy", przetłumaczona również na język polski. Znana jest u nas ekranizacja tej książki dokonana przez Luchino Viscontiego, z Marcello Mastroiannim w roli głównej. Podczas niemieckiej okupacji we Francji Camus nawiązuje współpracę z Ruchem Oporu, jest długoletnim redaktorem pisma "Combat", w którym współpracuje z najwybitniejszymi przedstawicielami postępowej inteligencji francuskiej.
W roku 1947 ukazuje się najsłynniejsza powieść Camusa - "Dżuma", a w dziewięć lat później jego ostatnie dzieło literackie - "Upadek". Te dwie książki zostały przedstawione do Nagrody Nobla, którą przyznano pisarzowi w roku 1957.
Camus jest także autorem licznych esejów filozoficznych i kilku sztuk teatralnych, z których "Kaligula" znalazł drogę na polskie sceny.
"Upadek" jest wielkim monologiem człowieka, który odsunął się od świata, by zastanowić się nad własnym życiem. Niegdyś sam był wielkim adwokatem, ozdobą paryskiej palestry. Dzisiaj Dzisiaj w jednej z amsterdamskich marynarskich knajp odbywa wobec przypadkowych słuchaczy przedziwną spowiedź.
Sędzia - pokutnik, prawny doradca amsterdamskich sutenerów i prostytutek w Cafe Mexico, opowiada co skłoniło go do tak drastycznej zmiany trybu swego życia. Niegdyś zadowolony z siebie, uosabiający pełnię mieszczańskiego szczęścia adwokat, bezinteresowny obrońca biednych, uświadomił sobie pewnego dnia obłudę dotychczasowego życia. Dobroć i sprawiedliwość, której był rzecznikiem, to tylko przedstawienie maskujące prawdziwy stan rzeczy - obojętność i bezduszność. Kryzys świadomości sprawia, że bohater zaczyna wierzyć w swą winę wobec całego świata. Lecz odkrywa, że nie wystarczy oskarżyć się, by się uniewinnić. Ten sędzia pokutnik każdemu z samotnych pijaków amsterdamskiej knajpy ukazuje obraz, w którym ten może rozpoznać samego siebie, Gdyż wszyscy ludzie są winni. Bez odwołania, bez nadziei.
(data publikacji nie jest ustalona)
