"Ponad śnieg bielszym się stanę" Żeromskiego w Reducie
29 listopada 1919 rozpoczęła się w Warszawie działalność Reduty, założona w ramach kompleksu scen miejskich przez Juliusza Osterwę i Mieczysława Limanowskiego, przy poparciu Jana Lorentowicza, pierwsza (nie tylko chronologicznie) wśród czołowych scen okresu międzywojennego". Inauguracyjną premierą było przedstawienie sztuki Stefana Żeromskiego "Ponad śnieg bielszym się stanę". W reżyserii Juliusza Osterwy (z jego kreacją w roli Wiko). "Okazała się wydarzeniem; spektakl utrzymywał przez pięć lat na afiszu. Grany 225 razy, rekord bez precedensu w dotychczasowej historii warszawskich scen dramatycznych, choć trzeba też dodać, że teatr dysponował niewielką widownią, urządzoną w Salach Redutowych Teatru Wielkiego. Przedstawieniem Osterwa utwierdził swoją pozycję w pierwszej gildii stołecznych reżyserów". Nowa metoda traktowania tekstu i przygotowania przedstawienia - wprowadzona w Reducie - jeszcze silniej doszła do głosu w następnej premierze. "W małym domku" Rittnera "uznano za arcydzieło polskiego teatru kameralnego". Sztuka Żeromskiego "miała w ciągu pięciu lat 157 powtórzeń". W premierowym przedstawieniu Marię grała Maria Dulębianka, Doktora - Jan Kochanowicz. Pierwsze przedstawienia i następne premiery, wśród nich "Papierowy kochanek" Szaniawskiego, "Turoń" Żeromskiego, "Pomsta" Orkana, wyrobiły Reducie markę znakomitego teatru "przeżywania atmosfery teatru naturalistycznego".