Artykuły

Warszawa. Jubileusz Jerzego Antczaka

Jerzy Antczak, reżyser nominowanej do Oscara ekranizacji "Nocy i dni" (na zdjęciu) Marii Dąbrowskiej, jeden z twórców polskiego Teatru Telewizji, świętuje dziś jubileusz 80. urodzin. Będzie promował książkę swego autorstwa pt. "Noce i dnie mojego życia".

Antczak urodził się 25 grudnia 1929 roku, zatem 80. urodziny będzie obchodził dopiero za kilka miesięcy. Jednak Stowarzyszenie Filmowców Polskich i Polski Instytut Sztuki Filmowej zdecydowały, by zorganizować mu jubileuszową uroczystość już teraz.

Gala odbędzie się w stołecznym kinie Kultura, udział w niej zapowiedzieli przyjaciele Antczaka, wśród nich aktorzy, którzy zagrali w jego filmach. Barwne historie o bardzo wielu z nich przeczytać można w liczącej prawie 400 stron, opatrzonej wieloma fotografiami autobiografii artysty. Antczak wspomina w niej dzieciństwo własne i swojej żony aktorki Jadwigi Barańskiej. Opisuje kolejne etapy swojej zawodowej kariery, począwszy od lat spędzonych w legendarnej "filmówce" w Łodzi i na teatralnych scenach tego miasta, po okres pobytu w Stanach Zjednoczonych, gdzie wraz z Barańską zamieszkał w 1979 r.

Jerzy Antczak urodził się we Włodzimierzu Wołyńskim (obecnie Ukraina). Po wojnie, w 1949 r., ukończył gimnazjum w Opolu. Następnie podjął studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi. Po studiach pracował w łódzkim Teatrze Powszechnym - początkowo jako aktor, potem także jako reżyser.

W 1957 r. współtworzył w Łodzi Teatr 7.15, został jego dyrektorem. Rok później otrzymał angaż do łódzkiego Teatru Nowego, gdzie występował jako aktor oraz reżyserował, asystując Kazimierzowi Dejmkowi.

W 1963 r. Antczak przeniósł się z Łodzi do Warszawy, gdzie do 1975 r. pełnił funkcję naczelnego reżysera Teatru Telewizji. Dla Teatru Telewizji zrealizował ok. 130 spektakli, m.in. "Kordiana" Juliusza Słowackiego (1963), "Milczenie morza" Vercorsa (1964), "Pożegnanie z Marią" Tadeusza Borowskiego (1966), "Skowronka" Jeana Anouilha (1966), "Notes" Zdzisława Skowrońskiego (1968), "Epilog norymberski" - według własnego scenariusza (1969), "Ścieżki chwały" Humphreya Cobba (1996).

Jednym z pierwszych filmów, które wyreżyserował, był "Wystrzał" z 1965 r. z Ignacym Gogolewskim, Boguszem Bilewskim i Igorem Śmiałowskim w obsadzie. Kolejne to "Mistrz" (1966, uhonorowany nagrodą Prix Italia na Międzynarodowym Festiwalu Twórczości Radiowej i Telewizyjnej w Palermo), "Hrabina Cosel" (1968, film oraz serial telewizyjny) - w której główną rolę wykreowała Jadwiga Barańska, i "Epilog norymberski" (1970, filmowa wersja widowiska telewizyjnego).

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji