Witkacy w Teatrze Ochoty
"NOWE WYZWOLENIE'' (napisane w 1920 r. i dedykowane Karolowi Szymanowskiemu) i "Mątwa, czyli hyrkaniczny światopogląd" (sztuka z 1922 r. dedykowana Zofii Żeleńskiej) - to dwa jednoaktowe dramaty Stanisława Ignacego Witkiewicza, których inscenizację możemy obejrzeć w warszawskim Teatrze Ochoty (ul. Reja 9).
"Podstawowy temat "Nowego Wyzwolenia" - pisał Daniel C. Gerould, amerykański badacz twórczości polskiego autora - niezdolność bycia wielkim - przewija się przez wszystkie sztuki i powieści Witkacego (...) Fałszywe gesty i pozy pseudowielkości nieuchronnie muszą się rozpaść w absurdalne szczątki, z których wyłaniają się zautomatyzowani ludzie przyszłości, likwidujący samo pojęcie jednostki"
Natomiast "Mątwa" zdaniem D.C. Geroulda stanowi "pewnego rodzaju badanie mózgu środkami dramatycznymi (...) Żadna sztuka lepiej nie ilustruje zdolności Witkacego do teatralizacji czynności myślenia."
Tym razem "przewrotne napięcia kierunkowe" i cel - "jedność w wielości w Czystej Formie" - skusiły dwóch studentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej znajdujących się pod opieką artystyczną Zbigniewa Zapasiewicza. Oni to właśnie wyreżyserowali połączone w jeden spektakl, jednoaktówki St. I. Witkiewicza: Grzegorz Sobociński - "Nowe Wyzwolenie", a Wiesław Wieremiejczyk - "Mątwę". W przedstawieniu biorą udział aktorzy ze stałego zespołu Teatru Ochoty: Małgorzata Pritulak, Bożenna Stryjkówna, Ernestyna Winnicka, Maria Grabowska, Jan Kulczycki, Zbigniew Koczanowicz, Aleksander Jasiński, Tomasz Mędrzak oraz członkowie Ogniska Teatralnego. Autorem scenografii jest Kacper Kokczyński, choreograficznie opracował rzecz całą Witold Gruca, a ilustrację muzyczną ułożyła Maria Depińska.
