Jegor Bułyczow
W cyklu Antologii Dramatu Powszechnego czeka nas w bieżącym tygodniu (18 X) jeden z tych spektakli, które określały niegdyś rangę teatru TV. "Jegor Bułyczow" Maksyma Gorkiego w reżyserii Zygmunta Hübnera to prawdziwie wielki popis licznego zespołu aktorskiego w dramacie mocnym znaczeniowo i bogatym jako fresk historyczno-społeczny. Rola tytułowa w tym spektaklu jest Jedną z najciekawszych kreacji telewizyjnych Tadeusza Łomnickiego. Przyniosła mu też Złoty Ekran za rok 1975. O tej pracy powiedział nam wówczas: (Ekran 13/76) "Jegor Bułyczow" był moim pierwszym osobistym spotkaniem z dramaturgią Gorkiego... ten człowiek, tak pełen temperamentu, władczy, świadomy jest zbliżającego się końca jego świata. Jest postacią szczególnie bogato wyposażoną - żywiołowy stosunek do kobiet, instynkt despotyzmu, który popycha go do tyranii wobec rodziny, ale i nieprzejednanej walki z cerkwią, z zakłamaniem i religianctwem, obłudą uosobioną w postaci Miełanii (Zofia Rysiówna). A przy tym posiada dużo zdrowego rozsądku i jednak - serca, tego też nie miałem prawa go pozbawić".
Partnerowali Tadeuszowi Łomnickiemu w tym przedstawieniu Zofia Rysiówna, Anna Seniuk, niezapomniany Tadeusz Fijewski, Barbara Rachwalska, Bolesław Płotnicki, Bronisław Pawlik, Lech Ordon, Janusz Paluszkiewicz, Joanna Żółkowska, Piotr Fronczewski i in. Scenografia Wojciecha Siecińskiego.
Naprawdę warto zobaczyć to jeszcze raz, choćby dla przypomnienia, jaka moc i także atrakcyjność w warstwie anegdotycznej znamionowała telewizyjną twórczość, gdy np. Gorki miał w repertuarze priorytet przed, powiedzmy, Schnitzlerem. Epoka prawie ta sama, a waga rzeczy inna. Zresztą osądzicie Państwo sami, oglądając co tydzień Antologię rzeczy małych i większych z dawnych lat teatru TV.
