Warszawa. Projekt Arterii o twórczości Hervé Guiberta
Przestrzeń Wymiany Działań Arteria przygotowuje międzynarodowy projekt który jako pierwszy przybliży polskiej publiczności twórczość Hervé Guiberta, kultowego francuskiego artysty końca XX wieku. Hervé Guibert pisarz, reżyser, i fotograf na krótko przed swoją przedwczesną śmiercią wzburzył całą Francję powieścią "Przyjacielowi, który nie uratował mi życia".
27 maja w przestrzeni warszawskiego klubu M25 odbędzie się premiera międzynarodowego spektaklu teatralnego zrealizowanego na podstawie adaptacji dwóch autobiograficznych powieści Guiberta: "Przyjacielowi, który nie uratował mi życia" oraz "Protokół współczucia". W głównych rolach wystąpią m.in. Agata Buzek, Ewa Dałkowska, Maria Seweryn, Waldemar Barwiński, Mariusz Drężek oraz Mariusz Zaniewski. W ramach projektu w kinie Muranów obejrzeć będzie można jeden z najlepszych i najbardziej wstrząsających filmów Patrice'a Chereau "L'homme blesse" według scenariusza Guiberta, a w galerii Luksfera na Pradze zobaczyć wybrane fotografie francuskiego artysty.
Przed spektaklem będzie można także obejrzeć wideoinstalację Karola Radziszewskiego "plus/minus".
Premiera spektaklu według prozy Hervé Guiberta, skandalizującego francuskiego artysty końca XX wieku, rozpocznie serię wydarzeń związanych z postacią pisarza, scenarzysty, fotografa i geja. Jednak "orientacja" autora nie zamyka go w hermetycznym środowisku subkultury, przeciwnie, zmarły przedwcześnie Guibert pozostawił po sobie przejmujące świadectwo - uniwersalny i chirurgicznie precyzyjny obraz losu człowieka bez względu na płeć czy preferencje seksualne.
Guibert uznawany jest za jednego z najciekawszych pisarzy francuskich końca XX wieku. Szeroki rozgłos zyskał dzięki kilku swoim ostatnim książkom opisującym własne zmagania z nieuleczalną chorobą. Było to jedno z pierwszych świadectw przełamujących milczenie wokół AIDS i kulturowe tabu. Podobieństwo do zdarzeń i osób żyjących nie było przypadkowe - pod pseudonimami autor ukrył wiele znanych powszechnie postaci: m.in. Michela Foucalt, Isabele Adjani, Patrice'a Chereau czy Bernarda Marie Koltésa.
Proza Guiberta jest poruszająca, intensywna, pełna wnikliwych obserwacji obyczajowych, a także autoironii, która staje się mechanizmem obronnym autora. Guibert z chirurgiczną precyzją opisuje własne podejście do miłości, ciała, starzenia się, kult młodości i witalności. Choroba staje się dla niego punktem zwrotnym i punktem obserwacyjnym - Guibert opisuje siebie i swoich najbliższych dokonując zaskakujących odkryć. Zderza zimny dyskurs medyczny z próbami poradzenia sobie z nieuleczalną chorobą poprzez religię, wiarę w cudowne ozdrowienie i literaturę, która staje się jego ostatnią deską ratunku.
Reżyser spektaklu Michał Sieczkowski wcześniej m.in. asystent Krystiana Lupy, jest współtwórcą artystycznych projektów społecznych i akcji miejskich m.in.: "Warszawiacy", "WietNamGra", "Projekt Praga", "Retransmisja - sztuka dla zmian", jako reżyser zadebiutował w roku 2005 spektaklem "Sallinger" B.M. Koltesa.
"Hervé Guibert przyciąga jako niezwykły człowiek i nieprzeciętny artysta. Jego twórczość to gra z życiem i śmiercią, opowieść o losie człowieka, który spotyka na swoje drodze rzeczy od niego silniejsze i ostateczne, ale nie chce im ulec.
Potrafił pisać wprost o intymnych, trudnych do nazwania emocjach, które często ukrywamy, chociaż każdy chciałby je wykrzyczeć.
Guibert nie jest ani sentymentalny ani patetyczny, a ironia pozwala zachować mu dystans.
Walcząc z nieuleczalną chorobą stworzył niezwykłą opowieść o tym, że warto jest żyć i smakować życie do końca i wbrew wszystkiemu." - mówi reżyser.
Realizacja spektaklu "Przyjacielowi, który nie uratował mi życia" odbędzie się przy międzynarodowej współpracy polskiej ekipy z francuską scenografką Magali Murbach oraz czeskimi projektantami kostiumów Radaną i Pavlem Ivančic. Częścią spektaklu będą także projekcje Sebastiana Buttnego zrealizowane we Francji w miejscach związanych z życiem Hervé Guiberta.
Muzykę do spektaklu komponuje Daniel Pigoński znany między innymi ze współpracy z Marią Peszek i zespołem "Elektrolot".
Organizatorem Projektu GUIBERT jest Przestrzeń Wymiany Działań ARTERIA. Partnerami projektu są: Instytut Francuski, Culture France i Ambasada Francji oraz Czeskie Centrum w Warszawie. Spektakl powstaje w koprodukcji z Teatrem na Woli w Warszawie i warszawskim Klubem M25. Sponsorem projektu jest firma Vattenfall.
Kalendarz wydarzeń:
27 (premiera), 28, 29 maja 2008 godz. 20:00 - M25, ul. Mińska 25: spektakl "Przyjacielowi, który nie uratował mi życia".
18 maja 2008 godz. 14:00 - Bambini di Praga, ul. Jagiellońska 26 (budynek Kina Praha):
Z okazji "25th AIDS CANDLELIGHT MEMORIAL DAY" - Czytanie fragmentów prozy Hervé Guiberta przez aktorów biorących udział w projekcie.
jesień 2008 - Galeria Luksfera, ul. Ząbkowska 56: wystawa fotografii Hervé Guiberta z lat 1978-91 ze zbiorów galerii Agathe Gaillard w Paryżu.
jesień 2008 - polskie wydanie powieści Hervé Guiberta pt. "Protokół współczucia" w przekładzie Ewy Wieleżyńskiej.
Sprzedaż i rezerwacje biletów na spektakl: kasy Teatru na Woli tel. (22) 632 24 78, bow@teatrnawoli.pl, www.ticketonline.pl oraz www.teatralium.pl.
Herve Guibert (1955 - 1991) - pisarz, fotograf, piewca ludzkiej intymności
Z początku krytyk filmu i fotografii w Le Monde, w wieku zaledwie 22 lat publikuje swoją pierwszą książkę, "La Mort propagande". Późniejsze powieści, takie jak "Des aveugles" ("Ślepcy"), czy skandalizująca "Les chiens" ("Psy"), w której opisuje swoje fantazje erotyczne, przynoszą mu rozgłos wśród elit artystycznych w kraju i za granicą. Poznaje wówczas Patrica Chéreau, Isabelle Adjani, czy Michela Foucaulta - swojego późniejszego mentora i przyjaciela.
Sława dostarcza mu jednak także niebezpiecznych rywali, którzy, jak Marguerite Duras, próbują nie dopuścić do wydawania jego nowych powieści.
Oprócz działalności literackiej Guibert rozwija swój talent fotograficzny. Czaro-białe portrety przyjaciół i członków rodziny (szczególnie jego dwóch ciotecznych babek - Suzanne i Louise), a także autoportrety stają się zarówno składowymi elementami jego powieści, jak i osobnymi dziełami, wystawianymi w paryskich galeriach.
Artysta próbuje również swych sił w dziedzinie sztuki filmowej. Za scenariusz do filmu "L'Homme blessé", napisany wraz z Patricem Chéreau, otrzymuje w 1984 roku nagrodę Cezara.
Jako stypendysta Villi Medici (Akademia Francuska w Rzymie), w latach 1987 - 1989, Guibert przygotowuje swoją najbardziej znaną powieść, która wstrząśnie opinią publiczną we Francji. W 1990 roku Wydawnictwo Gallimard publikuje "Przyjacielowi, który nie uratował mi życia" - intymny zapis walki artysty z AIDS. Stanie się ona pierwszą częścią błyskotliwej trylogii (jej kolejne części to : "Protokół współczucia" 1991, "Mężczyzna w czerwonym kapeluszu" 1992), której dramaturgia uzależniona zostanie od postępujących objawów choroby u autora.
Twórczość Herve Guiberta udowadnia czytelnikowi, że wszystko, co godne przeżycia, godne jest również spisania. Zasada ta znajduje swoje potwierdzenie nawet podczas pobytu artysty w szpitalu, gdzie powstają "Cytomégalovirus : dziennik hospitalizacji" oraz niezwykły film "La Pudeur ou l'Impudeur", który - kilkakrotnie cenzurowany - zostaje pokazany w telewizji, miesiąc po jego śmierci. W grudniu 1991 roku pisarz popełnia samobójstwo.
Tylko, że Herve Guibert to także genialny kłamca. Czerpiąc z doświadczeń własnych oraz swoich przyjaciół, stał się jednym z głównych twórców nowego gatunku literackiego, nazywanego autofikcją. Jego życie osobiste, zawieszone między prawdą a artystycznym wymysłem, przypomina odgrywanie roli teatralnej.
Może właśnie dlatego miejscem najbardziej odpowiednim, do zaprezentowania polskiej publiczności postaci Herve Guiberta, wydaje się dzisiaj scena teatru.