W pogoni za teatrem
Miasto jako plansza gry. Wąskie uliczki stanowiące labirynt - trasę do przebycia. Cel? Poznanie historii teatru! Co znaczy dla nas dziś, co o niej wiemy i na ile wiedza ta jest jedynie wyuczoną teorią, a na ile żywą do dziś tradycją? O grach miejskich: "play Wyspiański" w Krakowie (19 - 29 listopada) i "miejskiej eksploracji teatralnej" w Warszawie (marzec - czerwiec 2008) pisze Monika Kwaśniewska z Nowej Siły Krytycznej.
Próba przełamania stereotypu, że historia teatru - zwłaszcza polskiego - jest trudna i nudna (pokutującego nawet wśród studentów teatrologii!!!) zostanie podjęta w Krakowie i w Warszawie. W obu miastach przyjęto podobną strategię: połączenie edukacji na temat historii teatru z przestrzenią, w której miała ona miejsce. W tym celu zorganizowane zostaną - stylizowane na podchody - gry, których motywem przewodnim będzie życie i twórczość słynnych artystów teatru związanych z danym miastem. Takie podejście zarówno do historii, jak i do przestrzeni miasta stanowi niewątpliwe novum (zwłaszcza w Krakowie). "Urban Playground", której idea przyświeca obu projektom, ma w Polsce dość ubogą tradycję. Tego typu gry miejskie były już co prawda organizowane w Warszawie i w Trójmieście, nigdy jednak nie stanowiły tak rozbudowanych i długofalowych projektów.
Najpierw od 19 do 29 listopada Kraków zamieni się w przestrzeń gry - quizu miejskiego na temat Wyspiańskiego. Może w niej wziąć udział każdy, kto wypełni i prześle zgłoszenie. Warunkiem jest jedynie chęć innego spojrzenia na miasto w kontekście spuścizny, jaką pozostawił w nim Wyspiański. Podczas dziesięciu dni, uczestnicy będą mieli do pokonania wyznaczoną przez organizatorkę (Zula Przybylińska) trasę, obejmującą rożne punkty związane z twórczością poety.
Każde z miejsc trzeba będzie najpierw odnaleźć na podstawie danych wskazówek, a potem odszukać w nim agenta posiadającego słowo stanowiące człon hasła, którego zrekonstruowanie stanowi cel gry. Do sprawnego poruszania się po szlaku nie wystarczy dobra znajomość miasta. Niezbędna jest też wiedza na temat twórczości Stanisława Wyspiańskiego. Dzięki temu projekt staje się nie tylko ciekawą przygodą - zmusza również do myślenia, analizowania, daje możliwość zdobycia nowej wiedzy i praktycznego jej wykorzystania. Największą nagrodą będzie przecież nie "laur zwycięzcy", lecz osobiste przeżycie, zabawa, ale też okazja do nowego spojrzenia na to, co pozornie "dobrze znane i dawno odkryte".
Do rozpoczęcia gry pozostało niewiele czasu. Trzeba działać szybko! Strategia: wypełnienie zgłoszenia (http://www.pierwszy.net/wyspianski) i porządna powtórka z Wyspiańskiego! No i oczywiście opracowanie nowej, własnej taktyki, na kolejne dziesięć dni.
Zdobyte doświadczenie będzie można wykorzystać już za kilka miesięcy w Warszawie. Planowana przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego na okres od maja do czerwca "miejska eksploracja teatralna" dotyczyć będzie tym razem pięciu postaci związanych z życiem teatralnym stolicy. Projekt stanie się częścią działań edukacyjnych podejmowanych w Szkole Widzów. Wojciech Bogusławski, Tadeusz Łomnicki, Miron Białoszewski, Nina Andrycz - za każdym z tych nazwisk kryje się mnóstwo fascynujących historii, tajemnic, faktów i anegdotek. Poznanie ich może znacznie zmienić sposób postrzegania nie tylko teatralnej przeszłości Warszawy, ale też umieścić ją w szerokim kontekście historycznym oraz skonfrontować z teraźniejszością.
Póki co grupa wolontariuszy z zacięciem detektywistycznym przeszukuje archiwum Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego, by odszukać informacje o postaciach, które na wiosnę staną się przedmiotami kolejnego "śledztwa". Bowiem w każdy weekend zaopatrzeni w mapy, audioguide oraz inne wskazówki uczestnicy gry podążać będą wyznaczoną przez organizatorów trasą. Co odkryją? Najlepszym sposobem, by się tego dowiedzieć jest zakup biletu i współuczestnictwo!
na zdjęciu: Stanisław Wyspiański
