Zawsze zwycięży miłość
"O pięknej Pulcheryi i szpetnej Bestyi" w reż. Krzysztofa Niesiołowskiego w Teatrze Kubuś w Kielcach. Recenzja Ryszarda Kozieja z Radia Kielce.
"Każdy z nas na swojej drodze, prędzej czy później, spotyka się z paradoksalną mądrością życia, która pozornie przeczy naszej, zdawałoby się pewnej wiedzy o tym co dobre, a co złe, o tym co piękne, a co szpetne. Wtedy zazwyczaj mówimy: Jakie to życie pokręcone i sami kręcimy głową w zadumie. Ale przecież owych paradoksalnych prawd pełne są książki z baśniami całego świata. To z baśni właśnie dowiadujemy się już w dzieciństwie, że najmądrzejszy jest głupi Jaś, bo myśli nie głową a sercem, że można przegrać i jednocześnie wygrać, że można być osobą brzydką i jednocześnie najpiękniejszą, że można nic nie mieć i być osobą najbogatszą na świecie.
Teatr Lalki i Aktora Kubuś w Kielcach rozpoczyna sezon artystyczny premierą baśni właśnie O pięknej Pulcheryi i szpetnej Bestyi Jana Ośnicy w reżyserii Krzysztofa Niesiołowskiego. Sztuka jest adaptacją znanego w literaturze wątku o Pięknej i Bestii, kiedy to dziewczę o czystym sercu potrafi pod maską szpetoty odkryć prawdziwe piękno zaklętego człowieka. Rozpoczyna się więc ten sezon artystyczny nauką i przypowieścią. Dzieci, bo współcześnie do nich przede wszystkim kierowane są baśnie, zobaczą i usłyszą prawdę, której być może teraz nie pojmą, ale przypomną sobie w jakimś ważnym w ich późniejszym życiu momencie. Bo tak powinno być, teatr powinien siać najlepsze ziarna, które kiedyś zakiełkują.
Kielecka inscenizacja jest niezwykle prosta, w skromnej scenografii poruszają się aktorzy z lalkami - jawajkami umieszczonymi na dłoniach i bez przesadnej ekspresji, dostojnie niemal, wygłaszają tekst z elementami barwnej barokowej polszczyzny. Nic tu nie jest przerysowane, nawet szpetny Bestyja przypomina poczciwego King Konga i nie zauważyłem, by straszył dzieci.
Baśń, jak to baśń, pokazując paradoksy rządzące światem, jest uniwersalna, ponadczasowa. Zawsze będą obłudne dzieci, które myśląc o bogactwie, zapominają o miłości do rodziców, co więcej, traktują rodziców jedynie jako dostarczycieli wszelkich materialnych dóbr. I zawsze będą też dzieci, wdzięczne za rodzicielską miłość, życie za nich gotowe oddać.
I zawsze w baśni, i zawsze w życiu zwycięży miłość. Żadne czasy tego nie zmienią i żadne mody i żadne sytuacje i żadne warunki. Trzeba tylko o tym cały czas pamiętać i trzeba tego uczyć od najmłodszych lat. Teatr Lalki i Aktora Kubuś w Kielcach rozpoczął sezon artystyczny od takiej nauki, fundamentalnej, najważniejszej i której nigdy za wiele."
Na zdjęciu: scena ze spektaklu.
