Lublin. Promocja książki o Schulzu
W Lublinie odbyła się promocja pierwszej adresowanej do ukraińskiego czytelnika książki poświęconej twórczości autora "Sklepów cynamonowych". Zawiera teksty wykładów polskich i ukraińskich badaczy literatury wygłoszone podczas dwóch edycji Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu.
Pierwszy festiwal odbył się w 2004 r., drugi dwa lat później, trzeci planowany jest na maj 2008 r. Idea polsko-ukraińskich spotkań w mieście Bruno Schulza narodziła się w Lublinie, ze wspólnej pasji nieżyjącego już wybitnego schulzologa prof. Władysława Panasa z KUL oraz dwójki młodych doktorantów, Wiery i Igora Menioków, polonistów z Drohobycza. Igor nie doczekał drugiej edycji festiwalu, zmarł na serce w 2005 r., w wieku 32 lat. Był pierwszym kierownikiem Polonistycznego Centrum Naukowo-Informacyjnego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego w Drohobyczu. Jego pamięci poświęcona jest, zredagowana przez żonę Wierę, książka "Bruno Schulz a kultura pogranicza. Materiały dwóch pierwszych edycji Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu". Wiera objęła po mężu stanowisko kierownika centrum. Promocja pięknie wydanego tytułu odbyła się w 12 lipca w Hadesie, dokładnie w 115. rocznicę urodzin wielkiego pisarza pogranicza. Był też toast na cześć Bruna, wzniesiony nalewką z pigwy przyrządzoną własnoręcznie przez szefa Hadesu Lecha Cwalinę.
- To jest pierwsza publikacja poświęcona Schulzowi, jaka ukazała się w języku ukraińskim - poinformowała wzruszona Wiera Meniok.
Wydawcą obszernego tomu, przy wsparciu Instytutu Polskiego w Kijowie, jest Polonistyczne Centrum Naukowo-Informacyjne im. Igora Menioka w Drohobyczu, ale to Wiera była rzeczywistym sprawcą edycji. Ona zgłosiła pomysł, zebrała materiały, dokonała redakcji, zrobiła korektę, a ponieważ teksty publikowane są w języku oryginału, z krótkim streszczeniem odpowiednio po polsku lub ukraińsku, translacje "w obie strony" w większości są również jej dziełem.
O rodzącej się schulzologii ukraińskiej mówił na otwarciu pierwszego festiwalu prof. Walery Skotny, rektor drohobyckiej uczelni im. Iwana Franki. "Bruno Schulz wraca do swego rodzinnego miasta, do swego gniazda mitologiczno-
-twórczego, a współczesny Drohobycz staje się coraz bardziej świadom swych głębokich związków z artystą, który rozsławił miasto na całym świecie" (cytat z omawianej książki). Krystyna Głowniak, malarka i polonistka, miłośniczka twórczości wielkiego drohobyczanina, przypomniała podczas promocji w Hadesie incydent pokazujący, że lubelsko-drohobycki most, jakim jest festiwal i wspólna książka, został przerzucony nad nie lada przepaścią. - Kiedy na początku lat 90. jechała do Drohobycza via Kijów lubelska delegacja admiratorów Bruna, w stolicy Ukrainy przywitał nas jeden z profesorów literatury tamtejszego uniwersytetu i powiedział, żebyśmy czcili swojego Schulza w swoim kraju, ale oczywiście w żaden sposób nie utrudniał nam wyprawy - opowiada Głowniak.
Wśród polskich autorów książki przeważają osoby z Lublina, profesura i literaci, chociaż silnie obecny jest również Kraków w postaci tekstów Jerzego Jarzębskiego i Aleksandra Fiuta. Lubelskie pióra to m.in.: Jerzy Bartmiński, Małgorzata Kitowska-Łysiak, Agnieszka Czajkowska, Bohdan Zadura, Jerzy Święch, Bogusław Wróblewski, Jarosław Wach, Waldemar Michalski i oczywiście Władysław Panas w eseju "Lekcja profesora Arendta", tłumaczonym na ukraiński przez Wierę Meniok. Ciekawostką jest, że swój tekst "Osobliwa prowincja: schulzowska kreacja i interpretacja Miasta" Wiera napisała po polsku, a na rodzimy język przełożyła go Maria Karalus. Wyżej wymienieni należą do rozdziału "Materiały naukowe", zaś w drugiej części książki "Varia (projekty, inicjatywy, rozważania, refleksje)" znajdziemy nazwiska kolejnych lublinian: performerki Ewy Zarzyckiej, Joanny Zętar z Teatru NN i Krzysztofa Sawickiego, studenta KUL, byłego konsula Polski na Ukrainie.
Już dziś książkę można kupić w "Sklepie cynamonowym" przy ul. Grodzkiej w Lublinie, za kilka dni trafi do księgarń.
