Gdańsk. "Grupa Laokoona" w Wybrzeżu
- Różewicz napisał dramat o kopii i kopiowaniu, opisał świat, w którym nie istnieje jakakolwiek autentyczna myśl - mówią twórcy widowiska "Grupa Laokoona". Premiera spektaklu jutro w Teatrze Wybrzeże.
"Grupa Laokoona" Tadeusza Różewicza ukazała się drukiem w 1961 roku, niedługo po "Kartotece". Jest to komedia, ukazująca w krzywym zwierciadle kondycję i pozycję sztuki współcześnie. Oczywiście tytuł dramatu Różewicza ma "normalną" pisownię, bez "r" (czyli symbolu zastrzeżonego znaku markowego). - Ten znaczek jest prowokacją sam w sobie - tłumaczą twórcy widowiska. - Im bardziej jest on widoczny na markowych produktach, tym bardziej prowokuje powstanie kopii. Bo przecież każdy zakaz domaga się złamania. Tym w pisowni tytułu zaznaczamy ten problem.
Spektakl przygotowała grupa artystów, ukrywająca się pod wspólnym pseudonimem Grupa Laokoona. Nazwisko żadnego z nich nie pojawia się ani w materiałach prasowych dotyczących premiery, ani na zaproszeniach, ani na stronie internetowej teatru. "Grupa Laokoona to niezależna formacja twórczo-krytyczna, której podstawowym polem zainteresowania jest współczesna popkultura. Oznacza to, że również na całą kulturę wysoką Grupa patrzy przez pryzmat popu i w tym duchu ją interpretuje. Trudno wskazać dokładny czas powstania Grupy, równie ciężko przypisać Grupę do konkretnego miejsca - pomysł, by ją powołać do życia, powstał w niewielkim, trzydrzwiowym samochodzie gdzieś na trasie Kraków - Poznań, a może Poznań - Kraków" - czytamy na www.myspace/grupalaokoona, "oficjalnej" stronie internetowej formacji.
- Tekst sprzed prawie pół wieku jest ciągle aktualny, sztuka Różewicza idealnie "siedzi" we współczesności - uważają członkowie Grupy. - Różewicz napisał dramat o kopii i kopiowaniu, opisał świat, w którym nie istnieje jakakolwiek autentyczna myśl, a kultura tworzona jest z odpadów. Sztuka, ta prawdziwa i oryginalna, tak naprawdę nikogo nie interesuje, świadczy o tym język, jakim się o niej mówi, pisze - niemal zawsze sprowadza się to do porównań i luźnych skojarzeń. Umiejętność czytania oryginalności dzieła zdechła. Zniknęła dyskusja, pozostała jedynie ocena wyrażana liczbą gwiazdek.
Na zdjęciu: próba spektaklu.
