Kraków-Warszawa. Będą czytać Jelinek
W połowie stycznia 2007 w serii "Dramat współczesny" ukazał się tom dramatów laureatki nagrody Nobla 2004 Elfriede Jelinek pt. "Śmierć i dziewczyna I - V. Dramaty księżniczek", w tłumaczeniu Mateusza Borowskiego i Małgorzaty Sugiery.
Książka ukazała się dzięki dofinansowaniu Konsulatu Generalnego Republiki Austrii w Krakowie, Austriackiego Forum Kultury oraz Bundeskanzleramt Kunst w Wiedniu.
W lutym zapraszamy na czytania sceniczne:
7 lutego o 19.15 Teatr Bagatela (scena przy ul.Sarego 7) w Krakowie. Po czytaniu dyskusję z udziałem Tłumaczy poprowadzi Renata Derejczyk.
19 lutego o 19.00 TR Warszawa. Po czytaniu dyskusję z udziałem Tłumaczy poprowadzi Piotr Gruszczyński.
***
Elfriede Jelinek (ur. 1946) - najwybitniejsza współczesna dramatopisarka niemieckiego obszaru językowego. Oprócz tekstów scenicznych pisze poezje, słuchowiska radiowe, powieści i eseje. W 2004 roku za całokształt twórczości otrzymała Nagrodę Nobla.
Jelinek dorastała w Wiedniu, gdzie następnie odbyła studia w Konserwatorium Muzycznym. Na Uniwersytecie Wiedeńskim studiowała także teatrologię i historię sztuki. Debiutowała w 1967 roku tomikiem wierszy Lisas Schatten". Jej wczesne powieści stanowią połączenie eksperymentów Grupy Wiedeńskiej i poezji konkretnej ze stereotypami literatury popularnej i komiksu. Kolejne coraz bardziej świadomie demaskują narracyjne schematy i ideologiczne treści kultury masowej i wysokiej. Polskim czytelnikom najbardziej znaną z powieści Jelinek jest z pewnością "Pianistka", spopularyzowana przez filmową wersję Michaela Hanekego.
Jako dramatopisarka debiutowała Jelinek w 1977 roku nawiązującą do twórczości Henryka Ibsena sztuką "Co się zdarzyło, kiedy Nora opuściła dom", albo "Podpory społeczeństw". Ta debiutancka sztuka razem z dwoma innymi tekstami - "Clara S." (1982) i "Zajazd albo tak robią wszyscy" (1994) - ukazała się w serii "Dramat współczesny" nakładem Księgarni Akademickiej w 2001 roku. Do tego samego nurtu jej scenicznej twórczości, podejmującego kwestię kobiet i kobiecości w patriarchalnym społeczeństwie, należy także publikowany w tym tomie w tłumaczeniu Mateusza Borowskiego i Małgorzaty Sugiery cykl pięciu miniatur pod zapożyczonym od Schuberta tytułem "Śmierć i dziewczyna" I-V (1999-2003). Pokazują one jednak nowe oblicze teatru Jelinek, która nie tylko podważa współczesne mity, ale również dekonstruuje podstawowe konwencje dramatyczno-teatralne, ujawniając pozorność ich estetycznej "neutralności".
