Łódź, Spoon River i Śląsk
"Umarli ze Spoon River" w reż. Jolanty Ptaszyńskiej w Teatrze TV. Pisze Michał Lenarciński w Dzienniku Łódzkim.
Do telewizji publicznej po latach powraca z wygnania Teatr Telewizji. Poniedziałkowa premiera "Umarłych ze Spoon Rlver" to coś niezwykłego w historii gatunku. Cykl wierszy Edgara Lee Mastersa w reżyserskim ujęciu Jolanty Ptaszyńskiej i ze znakomitymi zdjęciami Adama Sikory cieszył uniwersalną refleksją filozoficzną, ujętą w zachwycającą formę. W "Umarłych ze Spoon River" zagrało ponad trzydziestu najlepszych polskich aktorów, m.in.: Leon Niemczyk (to jego ostatnia rola), Joanna Szczepkowska, Teresa Budzisz-Krzyżanowska, Kinga Preis, Joanna Żółkowska, Daniel Olbrychski, Zbigniew Zamachowski, Jerzy Trela, Olgierd Łukaszewicz, Jan Englert, Jerzy Radziwiłowicz, Jan Peszek, Krzysztof Globisz.
Scenerią widowiska o umarłych była martwa architektura dawnej huty "Kościuszko" w Chorzowie. Zdewastowane budynki w niczym nie kojarzyły się z dawną funkcjonalnością. Przypominały raczej niesamowite katedry, miejsca spokoju i zadumy. Ten jeden z najbardziej niezwykłych spektakli, przypominający telewizji, że potrafi być sztuką, współprodukowała łódzka firma Jacka Gwizdały - Contra Studio. Drugim producentem był ośrodek telewizyjny w Katowicach. Smutne, że spektaklu nie wyprodukowano przy udziale łódzkiego ośrodka Telewizji Polskiej. Smutne, że łódzki producent nie znalazł wsparcia w Łodzi, że musiał szukać na Śląsku. Jak tak dalej pójdzie, warto będzie z Łodzi wyjeżdżać nie tylko do stolicy. Argument, że stało się tak, bo zdjęcia realizowano w Chorzowie, jest nieprzekonujący (film "Quo vadis" produkował polski producent, a zdjęcia kręcono w Tunezji). A poza wszystkim Łódź ma bardziej malownicze ruiny. Najgorsze, że powoli stają się one jedyną atrakcją miasta. Oby nie udało się go zamienić w Spoon River.
