Kraków. Francuska prasa o występach Starego
W niedzielę z Paryża powrócił Stary Teatr. W teatrze Odeon artyści dziewięciokrotnie zagrali "Zaratustrę" [na zdjęciu] w reżyserii Krystiana Lupy.
"Trzeba pójść natychmiast" - tak brzmi tytuł recenzji Odile Quirot w "Nouvel Observateur". I dalej: "Uwaga, dzieło wymagające: cztery i pół godziny! Krystian Lupa jest człowiekiem podejmującym wyzwania nie do podjęcia, tak jak niegdyś przeniesienie na scenę Braci Karamazow , zaś dziś - świeżo przywiezionego z jego Starego Teatru w Krakowie Zaratustry ".
René Solis w "Liberation": "W styczniu tego roku na afiszu dwa wielkie dzieła kultury niemieckiej. Po Wagnerze wystawianym w teatrze Chaillot w wersji oryginalnej, w Odeonie - Nietzsche po polsku. Dwie realizacje mistrzów sceny europejskiej. O ile na nowo odczytani i zdewastowani przez Franka Castorfa Śpiewacy norymberscy nie zapiszą się jako najbardziej pamiętne z jego przedstawień, o tyle wyśniony przez Krystiana Lupę Zaratustra jest okazją do wyjątkowego przeżycia: przeprawa przez myśl w formie lunatycznej podróży w towarzystwie zespołu aktorów Starego Teatru z Krakowa, przewodników i strażników uważnie baczących, by żaden z widzów nie zbłądził".
Krytyk "Le Monde" Martine Silber w recenzji "Błądzący Zaratustra niesiony grą aktorów" pisała: "Właściwie nie sposób nadążać za tekstem - napisy francuskie pełnią jego rolę, lecz tempo wypowiadanego tekstu nie zostawia miejsca, czasu, na jakiekolwiek przyswojenie. Wszystko przechodzi zatem przez grę aktorów, modulację głosów, krzyki i szepty, gwizdy i syki, postawy, pracę ciał (często nagich), muzykę, obrazy wideo bezkształtne albo odpychające, albo komiczne. Zrozumie, kto zdoła. A może rzecz na czym innym polega niż na rozumieniu?".
Spektakle Krystiana Lupy publiczność paryska ogląda od 1998 r. Wtedy w Odeonie gościli "Lunatycy". Dwunastogodzinny spektakl oparty na mało znanej we Francji powieści Hermanna Brocha, wyreżyserowany przez nieznanego tam artystę, odniósł ogromny sukces nie tylko wśród krytyków (którzy uznali je za najlepsze przedstawienie sezonu), ale i publiczności. Podobne przyjęcie - pełne sale na wszystkich przedstawieniach i świetne recenzje - spotkało w następnych latach "Braci Karamazow", "Wymazywanie", "Mistrza i Małgorzatę", "Rodzeństwo".
