Kraków. Najczęściej i najdłużej grane
W Krakowie grane są sztuki, których nie wypada nie znać. Po prostu - obejrzał je już niemal każdy.
Gdyby ktoś chciał dostać się na spektakl "Wszystko o kobietach" [na zdjęciu] Miro Gavrana, wyreżyserowany przez Pawła Szumca na Scenie Pod Ratuszem Teatru Ludowego, musi liczyć się z pewnymi problemami. Sala podczas tego przedstawienia jest zawsze zapełniona po brzegi - w roku 2006 frekwencja na "Wszystko o kobietach" wyniosła 107 procent (grano je 47 razy). - Oczywiście dzięki dostawkom - wyjaśnia tę tajemnicę Krystyna Kosut z Teatru Ludowego.
Najczęściej
"Wszystko o kobietach" to zabawna i doceniona przez krytykę komedia. Nie jedyna w repertuarze krakowskich teatrów, w których właśnie komedie czy wręcz farsy cieszą się największą popularnością. Ewenementem w skali kraju jest spektakl R. Cooneya "Mayday", wystawiony w Teatrze Bagatela przez Wojciecha Pokorę. Od premiery w roku 1994 zagrano go już 886 razy, w samym roku 2006 aż 62. - Pewnie dojdziemy do tysiąca. Bywały lata, w których graliśmy to przedstawienie po 200 razy. Teraz częstotliwość spadła, gdyż mamy w repertuarze i inne popularne komedie - wyjaśnia dyrektor Bagateli Jacek Schoen. Te komedie to m.in. "Mayday 2" (reż. M. Sławiński), grany od roku 2005 (117 przedstawień, z tego 80 w roku 2006) czy "Stosunki na szczycie" E. Taylora (reż. J. Szydłowski), wystawione od roku 2000 160 razy.
Najdłużej
Jednak to nie "Mayday" jest najdłużej granym krakowskim przedstawieniem. Tu palma pierwszeństwa należy do "Wariata i zakonnicy" Witkacego, wyreżyserowanego przez Krzysztofa Jasińskiego, obecnego w repertuarze od roku 1986 - w listopadzie 2006 odbyło się 365 przedstawienie. Bardzo długo grany jest także spektakl Tadeusza Malaka "Ja jestem Żyd z Wesela" według Romana Brandstaettera w Starym Teatrze (386 przedstawień począwszy od 1994 roku). Długo pozostają też w repertuarze Groteski "Przygody Odyseusza" Pawła Szumca, wystawiane od 12 grudnia 1999. Z kolei w Teatrze Ludowym w ubiegłym roku zeszły już z afisza "Przygody Tomka Sawyera" Jana Szurmieja, zagrane w ciągu 9 lat 253 razy.
Widzowie
W repertuarze Teatru im. J. Słowackiego najdłużej pozostaje "Chory z urojenia" Moliera (premiera 27 IV 2002, reż G. Pampiglione)), w roku 2006 zagrany 23 razy. Najpopularniejszy spektakl tego roku w TJS to "Kraina kłamczuchów" M. Wojtyszki na Scenie Miniatura, wystawiona 33 razy przy stuprocentowej frekwencji. Podobny wynik - po 30 przedstawień w roku 2006 - osiągnęły trzy sztuki dla dzieci wystawiane w Grotesce: "Opowieści z Księgi Dżungli" w reżyserii Arkadiusza Klucznika, "Śpiąca Królewna" Beaty Pejcz i "Trzy świnki" Adolfa Weltschka, grane zawsze przy frekwencji przekraczającej 80 procent. W Starym Teatrze rekordową liczbą przedstawień w roku 2006 (po 25 razy) mogą poszczycić się "Trzy stygmaty Palmera Eldritcha" Ph. K. Dicka (reż. J. Klata), "Tartuffe" Moliera (reż. M. Grabowski), "Sen nocy letniej" Szekspira (reż. M. Kleczewska) i "Wariacje enigmatyczne" E. E. Schmitta (reż. P. Mikucki). W sumie 6 wymienionych w tekście największych krakowskich teatrów, odwiedziło w roku 2006 około 399 tysięcy widzów. Jak widać, nie każdy statystyczny krakowianin pofatygował się do teatru.
Widzowie w krakowskich teatrach w roku 2006 (w zaokrągleniu)
Bagatela - 104 tys.
Groteska - 76 tys.
im. J. Słowackiego - 69 tys.
Stary - 63 tys.
Ludowy - 52 tys.
STU - 35 tys.
