Nie zagłuszyć wrażliwości
Aktor, nowe czasy, wybory to temat seminarium, które towarzyszyć będzie w październiku Festiwalowi Festiwali Spotkania. Wyprzedzając tę dyskusję, Gazeta Wyborcza rozpoczyna cykl rozmów o dylematach i aktorskich kompromisach. O idei seminarium mówi jego pomysłodawca PIOTR CIEŚLAK.
Dorota Wyżyńska: - Dlaczego warto dziś na ten temat zwrócić szczególną uwagę?
Piotr Cieślak, dyrektor artystyczny Teatru Dramatycznego i szef artystyczny festiwalu: - Z wielu powodów. Mam tu przed sobą dwie grube teczki. Jest w nich ok. 300 CV aktorów, którzy chcieliby dostać etat w teatrze. Dziś w teatrach prawie nie ma wolnych etatów, ale to nie znaczy, że nie ma innych dróg. O ich różnorodności chcemy porozmawiać.
- Co Pan proponuje?
- Dziwię się, że młodzi ludzie tak niechętnie skrzykują się, by robić coś swojego. Jest coraz więcej miejsc, gdzie mogliby wystąpić. Proponuję pomoc w postaci sali, pracowni, fachowców. Mam jednak wrażenie, że nie ma pędu do samodzielności. Kiedy kończyłem Wydział Aktorski PWST, najpierw założyliśmy własną grupę w Puławach. Ta harcerska przygoda była potrzebna. Pozwala w tych trudnych czasach prowadzić teatr.
Trzeba wreszcie stworzyć model kariery artystycznej w teatrze. Niech wybitny aktor dostaje nobilitujący tytuł i specjalne wynagrodzenie. Może nie będzie miał wtedy potrzeby udziału w reklamach, chałturzenia. Są aktorzy, którzy konsekwentnie podążają swoją drogą - może za cenę braku popularności, może za cenę gorszej sytuacji finansowej. Jeszcze trochę takich nam zostało, ale coraz ich mniej. Trzeba ich chronić.
- Czy udział w serialu bardzo przeszkadza w teatrze?
- Oczywiście teatr ma w tym pewien interes, żeby jego aktorzy byli popularni, lecz nie za wszelką cenę. Pośpiech i bylejakość manierują i psują. Głuszą wrażliwość. Jak to zrobić, żeby być uznanym nie tylko za cenę popularności?
