Kalisz. Powrót do idei teatru wędrownego
Liczne wyjazdy aktorów do mniejszych ośrodków i szkół w regionie zapowiada w tym sezonie artystycznym dyrektor Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. To powrót do idei dawnego teatru wędrownego pokazującego przedstawienia w małych i większych miejscowościach - uważa dyrektor dyrektor kaliskiej sceny, Robert Czechowski.
Wg niego, szefowie samorządów w południowej Wielkopolsce przyjęli propozycje przyjmowania u siebie "teatru wędrownego" i obiecali także pomoc finansową dla tego pomysłu. W pobliskim Ostrowie Wielkopolskim powstanie nawet "zamiejscowa scena kaliskiego teatru". - Chcemy robić tam premiery >>bis<< oraz pokazywać fragmenty repertuaru majowych Kaliskich Spotkań Teatralnych - mówi dyrektor.
Dyrektor chciałby, aby w przyszłości jedna ekipa aktorska grała w Kaliszu, a druga - w tzw. terenie. - Są to wprawdzie kosztowne przedsięwzięcia, ale być może poza starostami i prezydentem Ostrowa Wielkopolskiego pomogą nam jeszcze władze centralne, które wiedzą o naszych planach - mówi Czechowski.
Kaliski teatr już przygotowuje się do praktycznej realizacji tego planu. Spektakl "Pan Tadeusz" [na zdjęciu], który rozpoczął tegoroczny sezon artystyczny, może być grany w kameralnych warunkach, w mniejszych miejscowościach. - To sztuka lekka, zrobiona dowcipnie, z ładną scenografią, muzyką i klasą. Już od stycznia powinna stać się wspaniałą lekcją teatralną dla młodzieży z małych miejscowości, mówi Czechowski. Twierdzi on, że "teatr wędrowny" wypełnia rolę "teatru edukacyjnego", która jest podstawowym obowiązkiem każdej sceny.
Do tej pory, kaliszanie wystawiali przedstawienia w Ostrowie, Jarocinie, Koninie, Śremie i Pleszewie. Planują takżewyjazd do Piły.
Historia kaliskiej sceny rozpoczęła się w 1800 roku, kiedy w czasie letniej kanikuły zjechała do Kalisza doborowa kompania aktorów Teatru Narodowego pod wodzą Wojciecha Bogusławskiego. - To właśnie wędrujący aktorzy warszawscy stworzyli wtedy teatr, który trwa do dziś, przypomniał Czechowski. W sierpniu 1800 r. Teatr Narodowy wystawił w Kaliszu komedię Colmana-Zieglera pt. "Ton wielkiego świata i dobre serce".
Jak wspominał Bogusławski, pierwsze przedstawienia odbywałysię w "nędznej budzie bez żadnych wygód i ozdób". Wkrótcepobudowano jednak murowano-drewniany gmach, którego wnętrzaozdobili warszawscy malarze, m.in. słynny Antoni Smuglewicz.Obecny budynek wzniesiono w okresie międzywojennym.
