Artykuły

W piątek 19 czerwca o godz. 21.00 Teatr MŁYN zaprasza na premierę online musicalu "(Maska)rada gminy" w reż. Natalii Fijewskiej-Zdanowskiej. Wersja online nie jest zwykłą rejestracją, ale przygotowaną specjalnie w maju 2020 reinterpretacją filmowo-teatralną spektaklu.

Musical zostanie udostępniony bezpłatnie na facebookowym profilu i kanale YouTube teatru. W obu miejscach będzie dostępny do niedzieli 21 czerwca do godz. 23.59.

Kameralny musical "(Maska)rada gminy" to opowieść o Ewie Lewej (Agata Kołodziejczyk), Adamie Prawym (Bartosz Mazur) i wyrachowanym Wójcie (Jarosław Boberek), który w celu utrzymania władzy zatrudnia specjalistów od jednej i drugiej strony społeczeństwa.

"(Maska)rada gminy" to artystyczny bunt przeciwko podziałom, których ofiarą stają się najsłabsi. To także zabawna i ostra satyra na współczesną polską rzeczywistość. W czasie przedwyborczych przepychanek i opatrywania ran po pandemii społeczna tematyka spektaklu jest bardzo aktualna. Wielu z nas ma też powody, by czuć się dziś zagubionymi, podobnie jak Wiesia Znikła (Zuzanna Fijewska-Malesza) - cicha ofiara systemu... Spektakl zadaje pytania o naszą współczesną, spolaryzowaną rzeczywistość społeczną, obnażając jej absurdy, skłaniając do śmiechu i refleksji.

Natalia Fijewska-Zdanowska, autorka scenariusza i reżyser spektaklu:

"Po wybuchu epidemii wiele teatrów udostępniało w sieci to, co miało w swoich zasobach - zazwyczaj nagrania techniczne spektakli teatralnych. Hasło "teatr online'"szybko jednak zaczęło budzić protesty. Brakowało nie tylko kontaktu, który jest podstawą teatralnego doświadczenia, ale też szczegółu, konkretu... Postanowiliśmy wspólnie, że nie będziemy udostępniać naszych rejestracji, że poszukamy na nasz teatr nowej formy. Rozmawiałam z szeregiem operatorów, szukałam filmowca, który będzie rozumiał, o co mi chodzi. Udało się. Z Olą Panisko - reżyserką i realizatorką filmową umówiłyśmy się, że kamera ma być, jak spojrzenie widza, dawać poczucie bliskości, wyciągać szczegół. Jednocześnie nie chciałyśmy rezygnować z pewnej abstrakcyjności, charakterystycznej dla sceny, nie przerabiać spektakli na filmy, ale za pomocą kamery szukać emocji i znaczeń. Formy, które ostatecznie udało się nam stworzyć, są rodzajem reinterpretacji. Aktorzy trzymają się swoich ról, ale są bardziej prywatni. A jednocześnie jest to inna prywatność niż na kameralnej scenie, zostaje bowiem uchwycona i utrwalona, zarejestrowana i podkreślona. Nie jest to teatr, nie jest to film, nie jest to teatr tv. Jak więc określić ten rodzaj sztuki? Może teraz właśnie bez wstydu, ale z dumą, możemy powiedzieć - teatr online...?"