Kraków. Krystyna Zachwatowicz kończy 90 lat
16 maja 90 lat kończy Krystyna Zachwatowicz, scenografka, kostiumolożka, aktorka. Z mężem Andrzejem Wajdą przez 43 lata zrobiła 34 spektakle teatralne, od "Biesów" (1971) po "Makbeta" (2004).
Krysia odgrywała ważną rolą w postawie obywatelskiego sprzeciwu wobec dyktatury PRL. Po 1989 roku wraz z Andrzejem Wajdą stała po stronie wolności Polaków i Polski w demokratycznej Europie. Zawsze obdarzała przyjaźnią "Gazetę Wyborcza" i jej redaktorów. Dziękujemy! Życzymy zdrowia i cierpliwości w niełatwych czasach! Adam Michnik wraz redakcją "Wyborczej"
- W "Sprawie Dantona" (1975) Stanisławy Przybyszewskiej w Teatrze Powszechnym cenzura zarzuciła Andrzejowi, że zamiast zająć się francuską rewolucją, tworzy aluzje do sytuacji w kraju - wspominała. - Więc na scenie umieściłam tyle francuskich flag, że nikt z cenzury nie miał już wątpliwości, że akcja rozgrywa się w Paryżu. Andrzej twierdził, że dzięki temu nie zdjęli sztuki z afisza.
Krystyna Zachwatowicz pracowała też przy spektaklach Konrada Swinarskiego ("Nie-Boska komedia", 1965), Jerzego Jarockiego ("Ślub", 1960), Zygmunta Hübnera ("Król Lear", 1962), Macieja Prusa ("Straszny dwór", 1972) i Piotra Skrzyneckiego ("Pochwała głupoty", 1981).
- Skrzynecki napisał po latach, że żałuje, że poznał mnie z Andrzejem, bo ja przez niego rzuciłam kabaret - wspominała. Zachwatowicz była czwartą żoną reżysera.
W Piwnicy pod Baranami śpiewała piosenkę "Taka głupia to ja już nie jestem". - Nie lubię swojego głosu. W domu wszyscy byli muzykalni oprócz mnie - komentowała. - Mnie odeszła ochota do słuchania czegokolwiek poza Bachem i Mozartem. Mam poza tym straszną cechę: wszystko bym poprawiała. W kabarecie to nie jest złe, można następnym razem zaśpiewać lepiej. A w filmie - przepadło. W niewielu filmach zagrałam, ale nie mogę na siebie patrzeć. Jestem poprawiaczka, i to jest moje nieszczęście.
"Żadnego momentu niezgody"
Aktorsko udzielała się w filmach Wajdy, m.in. jako Hanka Tomczyk w "Człowieku z marmuru" (1976), Kazia w "Pannach z Wilka" (1979) i kawiarka w "Panu Tadeuszu" (1999). Robiąc kostiumy do "Wesela" (1972), przez pomyłkę zostawiła agrafkę w kostiumie Czepca, granego przez Franciszka Pieczkę.
O współpracy z mężem mówiła: - Oboje traktowaliśmy naszą pracę ze śmiertelną powagą, żadne z nas nie osiadało na laurach. I mieliśmy podobne maniakalne skłonności do poprawiania wszystkiego, co już zrobiliśmy.
A o wspólnym życiu: - To była zgodność charakterów, zainteresowań, stosunku do życia. Właściwie nie było żadnego momentu niezgody.
Krystyna Zachwatowicz jest córką prof. Jana Zachwatowicza, generalnego konserwatora zabytków w latach 1945-57, współtwórcy Biura Odbudowy Stolicy. Ukończyła Wydział Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego (1952) i krakowską Akademię Sztuk Pięknych (1958), której jest profesorem.
Po śmierci Andrzeja Wajdy (2016) wróciła z Warszawy do Krakowa, gdzie znajduje się ufundowane przez małżeństwo Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha.
