Z teatrzyków. Mignone
Teatrzyk pod kierunkiem dyrektora Śliwińskiego rozwija się bardzo pomyślnie. Program obfity, lecz pod względem autorskim słaby. Autor stketschu p. n. "Adam i Ewa" p. Kowalski (?) powinien natychmiast wyjechać z Warszawy, bo wcześniej czy później zatłuką go kijami za podobne ohydy. Na czoło zespołu wysuwa się powabna p. Paulina Noskowska, gaminerja, temperament i wdzięk są największymi walorami tej utalenlowanej artystki. P. Kalinowski w stroju pierrota miał wdzięk parówkarza z pod dworca Głównego i sentyment dawniejszego rosyjskiego rewirowego. Ale nie szkodzi, p. Kalinowski jest bardzo młodym jeszcze, może się wyrobić, ale nie na scenie... P. Śliwiński był doskonałym w pełnym znaczeniu tego słowa, to samo powiem o p. Korczaku. P. Sarnecka nie specjalna. P. Hellenówna bardzo wdzięczna. P. Wandycz bez zarzutu. Program uzupełnili panie: Rapacka, Makowska, Dalecką, Rene, Bebe, Olasówna, Halarzy i Żelecka oraz panowie: Leski, Trojanowski i Wielicz. Reżyserja Stanisława Śliwińskiego. Przy pulpicie kapelmistrzowskim p. Adam Rapacki.
