Artykuły

Reżyserka i dramaturżka Klaudia Hartung-Wójciak została laureatką V edycji programu "Placówka" Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego.

Artystka zrealizuje w przyszłym sezonie projekt "Maszyna choreograficzna. Święto wiosny na aturi i mimozy wstydliwe". Prace nad nim rozpoczną się już w tym miesiącu (sadzenie roślin), a premiera zaplanowana jest na wrzesień 2020. Proces powstawania projektu będzie można śledzić na blogu placowkateatru.pl. Twórcy stworzą tam rodzaj "dziennika prac", w którym - wykorzystując strategie dokumentalne i mockumentalne - przyglądać się będą rozwojowi roślin, zamieszczać wywiady z biologami, a w późniejszym etapie relacje z prób.

W finale tegorocznej edycji "Placówki" znalazły się projekty: Jerzego Bielskiego / Futurists Foundation ("NO-ONE SHOW"), Łukasza Błażejewskiego ("Pole widzenia"), Klaudii Hartung-Wójciak ("Maszyna choreograficzna. Święto wiosny na aturi i mimozy wstydliwe"), Julii Holewińskiej ("Plac Zabaw"), IP Group (roboczy tytuł: "Ambient Room #4"), Jakuba Kasprzaka i Mateusza Berkowicza ("La Verdadera Destreza") i Joanny Lewickiej ("Kambodża i teatr, który nie ocala").

Komisja złożona z kierowników oraz przedstawicieli wszystkich działów Instytutu Teatralnego zdecydowała, że w ramach V edycji Programu zrealizowany zostanie projekt Hartung-Wójciak. Głosowanie poprzedziły dwa etapy konkursowe - etap preselekcji eksplikacji oraz rozmowy z twórcami projektów zakwalifikowanych do finału.

Zwycięska "Maszyna choreograficzna..." będzie utworem teatralnym na aturi (rośliny, których liście poruszają się pod wpływem światła, dotyku i dźwięku), mimozy (których liście poruszają się pod wpływem światła i dotyku), instrumentalistów i performerów. Projekt stanowi rozwinięcie prac autorki w obszarze dramaturgii interdyscyplinarnej powstałej na styku sztuk wizualnych, teatru muzycznego i nauk ścisłych, a zainicjowanej w roku 2016 w ramach zajęć w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, we współpracy z Barbarą Hanicką.

To wtedy powstał pierwszy szkic projektu. Hartung-Wójciak wróciła do niego po trzech latach, w dużej mierze za sprawą - jak sama podkreśla - nawiązania współpracy z prof. dr hab. Małgorzatą Stpiczyńską oraz dr hab. Marcinem Zychem z Uniwersytetu Warszawskiego. Współpraca ta zwróciła autorkę w stronę rozważań nad nowym, polemicznym głosem w dyskusji o posthumanizmie w sztuce. "Maszyna choreograficzna..." ma być głosem pogłębionym, bo opartym na "badaniach realnych".

Do realizacji projektu Hartung-Wójciak planuje zaprosić m.in. Barbarę Hanicką (scenografkę i pedagożkę), Piotra Peszata (kompozytora, artystę dźwiękowego), Aleksandra Prowalińskiego (malarza, grafika, reżysera światła) i aktorkę Małgorzatę Bielę.

O zwyciężczyni:

Klaudia Hartung-Wójciak. Reżyserka, dramaturżka; studentka V roku reżyserii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Reżyserka spektakli: "Chinka" (TR Warszawa, czerwiec 2018), "Dziki" (Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu, październik 2018; finał i nagroda za scenariusz oraz dramaturgię w organizowanym przez Instytut Teatralny 25. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej), "Szukając Romea" (Teatr Bagatela, kwiecień 2018; Festiwal Szekspirowski 2018, MALTA Festival 2019), "Tkacze. Historia jak z życia wzięta, a przez to bardzo smutna" na podstawie "Tkaczy" Gerharta Hauptmanna (PWST Kraków, 2016; Łaźnia Nowa, 2017). Opracowała dramaturgię do spektakli m.in.: "Cezary idzie na wojnę" (reż. Cezary Tomaszewski, Komuna Warszawa, 2017); "Gdyby Pina nie paliła, to by żyła" (reż. Cezary Tomaszewski, Teatr im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2017), "Kiedy mój tata zmienił się w Krzak" (reż. Jakub Skrzywanek, Teatr im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2017). Laureatka Konkursu im. Jana Dormana 2018, prowadzonego przez Instytutu Teatralny. Stypendystka Miasta Krakowa 2018, rezydentka Komuny Warszawa na rok 2019.

***

Do tej pory w ramach "Placówki" Instytut Teatralny sfinansował sześć projektów: "Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej" Ludomira Franczaka (premiera 6 maja 2016), trans-operę "Anestezja" grupy daed baitz (premiera 3 grudnia 2016), "Negronautki" Wiktora Okwara (premiera 7 września 2017), "Flagę nr 5" Moniki Drożyńskiej (premiera 21 września 2017), "Malinę" Marty Malikowskiej (pokazy premierowe: 3,4 listopada 2018) oraz performans "Zastanawiam się..." Joanny Pawlik, którego premiera odbyła się 14 listopada tego roku. Postępy w realizacji wszystkich projektów oraz ich dokumentację można śledzić na - prowadzonym przez twórców - blogu placowkateatru.pl oraz fanpage'u na FB.

Ogłoszony w czerwcu 2015 program "Placówka" wspiera prowadzenie poszukiwań teatralnych przez artystów i grupy twórcze, posiadające ograniczone możliwości długofalowej pracy. Program pomaga w powstawaniu projektów, które mają szansę w sposób znaczący przyczynić się do wzbogacenia polskiego życia teatralnego dzięki oryginalnym propozycjom artystycznym i tematycznym. Zgłaszać można wszystkie odmiany współczesnej sztuki scenicznej, także łączące teatr z tańcem, sztukami wizualnymi, mediami czy aktywizmem społecznym.