Polskiego teatru nie wolno ignorować. Podziękowania i życzenia Elżbiety Manthey
W związku z przekroczeniem 2018 roku, i tak dosyć trudnego dla naszego teatru z powodu braku stabilizacji między środowiskiem twórców a przedstawicielami władzy, chciałabym nam życzyć postawy szacunku dla pracy - pisze Elżbieta Manthey, szefowa Agencji Dramatu i Teatru"ADiT" w Warszawie.
Etos pracy powinien wyróżniać narody cywilizowane, podobnie jak jednoczenie się przeciw niesprawiedliwości, wykluczaniu czy ewidentnej ignorancji. Ignorowanie wzajemne prowadzi do upadku kultury, uśmiercamy osoby za życia nie zauważając ich pracy. Z radością przeczytałam świadectwa znanych i szanowanych przedstawicieli środowiska teatralnego w grudniowym numerze Dialogu o wybitnej pracy dyrektorki Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego; z oczywistych względów pismo nie mogło opublikować ponad tysiąca głosów rekomendujących przedłużenie kontraktu Doroty Buchwald, która jest pomysłodawczynią Instytutu, a zarazem akuszerką ocalenia archiwum ZASPu, czyli bezcennego świadectwa naszej historii teatralnej od "poczęcia" do dzisiaj.
Nie sztuka uczynić z tego medium tubę ideologiczną, przerobiliśmy to zjawisko w latach powojennych, znamy siłę riposty teatru opozycji lat siedemdziesiątych, który - wspomagany sprzyjającą falą kontrkultury - wydał wybitne spektakle, a również zmienił światową mentalność społeczną w znacznym stopniu. Asymilacja tego nurtu wydała fenomenalne i trwale zapisane w kulturze światowej zjawiska, jak m.in. Teatr Kantora, Grotowskiego czy Mądzika. Polskiego teatru nie wolno ignorować, a tworzy go środowisko, z którego opinią należałoby się liczyć. Ze swojej skromnej perspektywy - Agencji Dramatu Teatru - również pragnę podziękować IT za otwartość na nasz roczny projekt młodzieżowy, którego zwieńczeniem była premiera spektaklu "Człowiek człowiekowi wilkiem...", wg oryginalnego tekstu uczestników warsztatów, inspirowanego debiutancką powieścią Marka Hłaski pod kierunkiem Joanny Grabowieckiej, Artura Pałygi, Sandry Szwarc i Macieja Ciocha (17 grudnia 2017 roku); od gorącego przyjęcia tak licznej widowni IT pękał w szwach. Dla ponad setki widzów i uczestników, z których większość już studiuje, to było ważne doświadczenie i święto teatru. Nie dajmy sobie tego odebrać - możliwości świętowania, bez tego kultura obumiera, a przynajmniej choruje.
Ignorowanie pracy twórczej zespołu, jakim kieruje Dorota Buchwald, jest nie do przyjęcia, a wszelkie intrygi i rozgrywki biurokracji są zwyczajnie przykre. Jednoosobowe decyzje władzy to dowód braku dojrzałości do demokracji.
Życzę wszystkim optymistycznego Nowego Roku! I oręża łagodnego uśmiechu, który wznosi się ponad podziały.
