Warszawa. Sejm upamiętnił Isaaca Bashevisa Singera w 40. rocznicę przyznania Nagrody Nobla
Uchwałę upamiętniającą Isaaca Bashevisa Singera w 40. rocznicę przyznania mu Nagrody Nobla, doceniając jego wielki wkład "na rzecz polskiej i światowej kultury, jego wrażliwość i oryginalność myśli", przyjął w środę przez aklamację Sejm.
Jak przypomniano w tekście uchwały, 40 lat temu, w 1978 r., literacką Nagrodę Nobla otrzymał Isaac Bashevis Singer, urodzony na ziemiach polskich wielki pisarz i publicysta, którego twórczość - w języku jidysz - stanowi integralną część naszego dziedzictwa kulturowego. "W uzasadnieniu Akademia Szwedzka stwierdziła, że nagradza Singera za >>pełną uczucia sztukę prozatorską, która wyrastając z polsko-żydowskich tradycji kulturowych porusza jednocześnie odwieczne problemy<<" - napisano w uchwale.
"Isaac Bashevis Singer zajmuje wyjątkowe miejsce w historii Polski jako pisarz, który w swojej twórczości utrwalił i upamiętnił obrazy nieistniejącej już dziś na terenie naszego kraju tradycyjnej społeczności żydowskiej. Ten urodzony w Leoncinie na Mazowszu, a zamieszkały później w Warszawie i Biłgoraju twórca przedstawił w swoich dziełach barwny i bogaty świat Żydów mieszkających od wieków na terenach wschodniej Polski. Po emigracji do Stanów Zjednoczonych w 1935r. kontynuował działalność pisarską i dziennikarską, za którą otrzymał wiele nagród literackich. Isaac Bashevis Singer znany był także jako obrońca zwierząt" - czytamy.
"Doceniając wielki wkład Isaaca Bashevisa Singera na rzecz polskiej i światowej kultury, jego wrażliwość i oryginalność myśli, Sejm Rzeczpospolitej Polskiej przyjmuje dziś uchwałę w sprawie upamiętnienia wybitnego twórcy, wyrażając najwyższe uznanie dla jego dzieła oraz oddaje cześć jego pamięci" - podkreślono.
Isaac Bashevis Singer urodził się 21 listopada 1902 r. w Leoncinie koło Warszawy. Był synem chasydzkiego rabina. Jego matka, Batszewa, także pochodziła z religijnej rodziny rabinackiej z Biłgoraja. To od imienia matki Singer utworzył swój pseudonim literacki.
Singerowie mieszkali tam, gdzie ojcu rodziny udało się zyskać posadę rabina. Z Leoncina przenieśli się do Radzymina, a stamtąd do Warszawy na ulicę Krochmalną, którą później Isaac Bashevis Singer opisywał wielokrotnie w opowiadaniach i powieściach. Podczas pierwszej wojny światowej Singer wraz z rodziną schronił się w Biłgoraju na Lubelszczyźnie. Także ta miejscowość zajmuje wiele miejsca w jego utworach. W 1935 r. pisarz wyemigrował do USA.
Pisał w języku jidysz. Jego najpopularniejsze utwory to m.in "Szatan w Goraju", "Sztukmistrz z Lublina", "Niewolnik", "Szosza", "Wrogowie". Do arcydzieł literatury należą krótkie opowiadania Singera, odznaczające się kunsztem narratorskim i wnikliwym zarysowaniem postaci. W 1978 r. Singer otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Zmarł 24 lipca 1991 r. na Florydzie w wieku 87 lat.
W 2017 r. Singer pośmiertnie otrzymał nagrodę od PETA za "odważną twórczość w obronie zwierząt".
