Warszawa. Spotkanie wokół książki "Zapiski z domu wariatów"
6 listopada o godz. 18.00 w Austriackim Forum Kultury odbędzie się rozmowa o książce Christine Lavant "Zapiski z domu wariatów".
Spotkanie z udziałem Małgorzaty Łukasiewicz (autorki przekładu), Adama Lipszyca (autora posłowia) oraz Katarzyny Przyłuskiej-Urbanowicz (antropolożki kultury i psychoterapeutki)
Prowadzenie: Zofia Król (dwutygodnik.com)
Klara Bielawka (Teatr Powszechny) przeczyta fragmenty książki.
Po nieudanej próbie samobójczej Christine Lavant zgłosiła się do kliniki psychiatrycznej w Klagenfurcie, gdzie spędziła sześć tygodni - był rok 1935, przyszła autorka miała dwadzieścia lat. Ów obraz z przeszłości został wywołany i poddany obróbce literackiej jako "Zapiski z domu wariatów" ponad dekadę później, aczkolwiek pierwsza niemiecka edycja ukazała się dopiero w 2001 roku. Lavant nie odważyła się wydać tej książki za życia - być może nie tylko ze względów osobistych, ale i z powodu szerszego kontekstu historycznego, to jest niechlubnego uwikłania Austrii w nazizm. Po II wojnie światowej okazało się bowiem, że w czasach III Rzeszy w szpitalu, w którym kilka lat wcześniej przebywała pisarka, przeprowadzano eksterminację osób chorych umysłowo i upośledzonych. Autorka, pełna też wątpliwości co do opisu postaci mających rozpoznawalne pierwowzory, zniszczyła własny rękopis. Późniejsza publikacja była możliwa dzięki manuskryptowi zachowanemu przez tłumaczkę, która w latach pięćdziesiątych przełożyła fragment na język angielski.
Zapiski to proza jednocześnie autentyczna i wyrafinowana, osobista i pełna dramatyzmu narracja łączy się w niej z artystyczną dojrzałością i oryginalnością języka.
Christine Lavant, "Zapiski z domu wariatów" (Wydawnictwo Ossolineum, 2017)
Wstęp wolny, spotkanie prowadzone będzie w języku polskim.
Christine Lavant (1915-1973) - austriacka poetka i prozaiczka. Urodziła się w ubogiej, wielodzietnej rodzinie i ze względu na liczne przewlekłe choroby zmuszona była przerwać edukację szkolną. Azylu szukała w twórczości, malując oraz pisząc. Debiutowała prozą "Das Kind" (1948, Dziecko), następnie wydała kilkanaście książek. Po polsku dotychczas ukazał się tylko wybór jej wierszy "Nocny krzyk pawia" (2000) w przekładzie Ryszarda Wojnakowskiego. Twórczość Lavant cenił m.in. Thomas Bernhard. Pisarka jest dwukrotną laureatką Nagrody im. Georga Trakla (1954, 1964), natomiast trzy lata przed śmiercią otrzymała Wielką Austriacką Nagrodę Państwową w dziedzinie literatury (1970). W ostatnich latach twórczość Lavant przeżywa w Austrii prawdziwy renesans.
***
Pomysł i organizacja: Austriackie Forum Kultury w Warszawie
Partnerzy wydarzenia: Uniwersytet Muri im. Franza Kafki, Wydawnictwo Ossolineum
Patronat: Stowarzyszenie Tłumaczy Literatury