Zawrót głowy
"Umarłe miasto" Ericha Korngolda w reż. Mariusza Trelińskiego w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej w Warszawie. Pisze Dorota Szwarcman w Polityce.
To dzieło młodego, zaledwie 23-let-niego kompozytora (w przyszłości uznanego twórcy hollywoodzkiego i laureata dwóch Oscarów), a zarazem obraz dekadencji. Bohater, Paul, mieszka w Brugii, którą nazywa umarłym miastem -tak samo jak on sam skupionym na pięknej przeszłości. Po śmierci żony nie jest w stanie wyjść z żałoby, póki nie spotyka kobiety łudząco do niej podobnej. W obsesyjnych majakach nawiązuje z nią romans, ale widząc, że nie spełnia jego oczekiwań, morduje ją. Jest to więc dzieło mroczne, opatrzone ilustracyjną, ekspresjonistyczną muzyką. Boris Kudlićka wyczarował na obrotowej scenie Opery Narodowej bogate, mieszczańskie, kilkupokojowe wnętrze, które w kulminacyjnych scenach kręci się bez przerwy, wrażliwych przyprawiając o zawrót głowy - ma to symbolizować pogłębiające się szaleństwo bohatera. Znakomita jest w głównej roli kobiecej Marii/Marietty niemiecka sopranistka Marlis Petersen; wszystkie postacie poboczne są też dobre. Jednak, niestety, na spektaklu ciąży rażący błąd obsadowy: Jacek Laszczkowski w zbyt trudnej dla niego roli głównej, śpiewający przykrym, wysilonym dźwiękiem. Psuje to ogólny efekt.
