Seks z rzeźnikiem?
Co się dzieje w wiedeńskim lasku? Zauberkönig szuka podwiązek, rotmistrz zachwala kaszankę, uczennica gra Straussa, a Waleria oddaje się oddziałowi żołnierzy. Chryja i porubstwo? Nie. - To czysta przyjemność! - zapewnia Magdalena Sztejman-Lipowska, która w sztuce Horvátha wciąż szuka miłości, znajduje ją i gubi. A wszystko w siedemnastu odsłonach scenografii. Dokładnie w tym samym miejscu, gdzie rozegrał się krwawy dramat arcyksięcia Rudolfa. Panie i panowie: przed Wami nowoczesny taniec śmierci.
Taniec rozegra się w dolinie Wachau, nad pięknym i modrym Dunajem, najsłynniejszym regionie turystyczno-wypoczynkowym Austrii, sięgającym przedmieść Wiednia.
Od czasu, kiedy arcyksiążę Rudolf, następca tronu, odebrał tu sobie życie z miłości, w Lasku Wiedeńskim wciąż budzą się demony. Nic dziwnego, że Ödön von Horvth, jeden z najbardziej niezwykłych dramaturgów XX wieku, umieścił tu akcję "Opowieści Lasku Wiedeńskiego".
Śmierć zapowiedziana
Kiedy Horváth był u szczytu sławy, naziści wydali na niego wyrok: całkowity zakaz wystawiania sztuk. Na szczęście tymi sztukami zainteresował się Hollywood. W 1938 roku w Paryżu czeka na niego amerykański producent i reżyser Robert Siodmak. Cyganka wróży mu, że zginie w samolocie. Idzie do jasnowidza. Ten przepowiada mu superkontrakt.
Wybiera podróż pociągiem. W Paryżu spieszy się na spotkanie. Mija Champ Elysees, gwałtowny wiatr strąca konar kasztanowca. Ten zabija pisarza.
Seks z rzeźnikiem
Zobaczycie na pozór banalną historię.
Oto prosta dziewczyna Marianna (Anna Brulińska) nie chce zamienić tyranii sfrustrowanego ojca na dyktaturę narzeczonego rzeźnika Oskara (Aleksander Fiałek), który jest moralnie nieskazitelny. Pragnie idealnej miłości i wpada w łapy zdeprawowanego Alfreda (Szymon Sędrowski). Oskar lubi kochać się z Walerią, która potrafi kochać się z odziałem żołnierzy.
Zobaczycie dwa dramaty kryminalne i powrót do rzeźnika, podpory porządku i praw.
- Powiedziałem ci kiedyś Marianno, że mojej miłości nie ujdziesz - powie w finale rzeźnik.
A to wszystko w siedemnastu odsłonach scenografii Aleksandry Semenowicz i przy muzyce Straussa.
