Rozmyte emocje
"Wszystko o mojej matce" Tomasza Śpiewaka w reż. Michała Borczucha z Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie na 37. Warszawskich Spotkaniach Teatralnych. Pisze Mirosław Winiarczyk w tygodniku Idziemy.
Na spektakl "Wszystko o mojej matce" Teatru Łaźnia z Nowej Huty wybrałem się podczas Warszawskich Spotkań Teatralnych, z uwagi na tytuł nawiązujący do pięknego filmu Pedra Almodovara sprzed kilku lat. Jednak przedstawienie nie ma z tym filmem nic wspólnego poza tytułem, co wydaje się zręcznym, ale dwuznacznym chwytem marketingowym, bo twórczość wybitnego hiszpańskiego reżysera jest u nas bardzo popularna.
Na scenie oglądamy młodego mężczyznę, który próbuje odtworzyć wspomnienia z młodości o chorobie i śmierci matki. W rozciągniętych w czasie impresyjnych scenach kameralnych i zbiorowych prezentowane są na przemian poetyckie i dramatyczne wydarzenia, mające ilustrować emocje i uczucia syna do matki, a w domyśle wszystkich matek na tle kolejnych wydarzeń społecznych. Jednak intencje autorów nie bardzo znalazły pokrycie w materii spektaklu, który wydaje się przegadany, w wielu momentach rozciągnięty w czasie i nudny. Motywy osobiste niezbyt zręcznie przeplatają się tu z rozważaniami ogólnymi.
Zamiast wzruszeń ze sceny zbyt często płyną komunały, rozmywające problemy więzi synów z matkami. Odtwarzanie strzępów pamięci z dzieciństwa i młodości wymaga mistrzostwa, którego twórcom spektaklu zabrakło. Dlatego przedstawienie trudno potraktować jako udane, mimo dobrej gry zespołu aktorskiego z Krakowa.
