Komedia dell'arte
Teatr w Tarnowie zaprosił Włocha, który ukończył wydział reżyserski PWST, Giovanni Pampiglione, by wyreżyserował komedię Goldoniego "Łgarz". Powstało dzięki temu przedstawienie, które może być przykładem, jak należy grać tego rodzaju sztuki.
Pampiglione rozumie doskonale komedię dell'arte. Stąd nie tylko zewnętrzna wierność tej konwencji, właściwe półmaski i kostiumy, zaprojektowane ze smakiem przez Jana Polewkę, lecz także lekkość i wdzięk, z jakim podają poszczególne kwestie aktorzy. Pampiglione poprowadził ich bardzo sprawnie, dając dowód, że reżyser może nawet ze słabszym zespołem przygotować stylowe i dobrze grane przedstawienie.
Wyróżnił się w nim przede wszystkim Andrzej Grabowski w tytułowej roli łgarza. Był przekonujący, przyznawał się do swych kłamstw rozbrajająco; można było zrozumieć, iż wszyscy skłonni mu byli te kłamstwa wybaczyć. Bardzo delikatnie zagrał liryczną postać nieśmiałego Florinda Łukasz Pijewski. Typowym, charakterystycznym Pantalone z bródką był Zbigniew Gorzowski, tworząc postać bardzo włoską w ruchu i geście. Doktora Balanzoni zagrał z powodzeniem Zbigniew Kłopocki, Brighellę - Zbigniew Bator, Arlekina - Wojciech Droszczyński, Ottavia - Janusz Świerczyński, trochę zbyt sztywny i najsłabszy pod względem ruchowym.
Gorzej przedstawiały się w tym przedstawieniu role kobiece. Najzabawniejsza była Beatrice Maji Wiśniowskiej, lecz zabrakło jej tak ważnych dla tej roli warunków. Elżbieta Kijowska była miłą Rozaurą, lecz tu znowu dały o sobie znać braki techniczne. Anna Urlata nazbyt zaś przerysowała rolę Colombiny.
Dobrze brzmiał nowy przekład Joanny Walter. Na uznanie zasługuje też muzyka Carli Cassola.
Tarnowski teatr ma więc znowu w swoim repertuarze przedstawienie, które może prezentować także poza granicami województwa.
