33 lata temu odszedł Andrzej Bieżan, muzyk i animator kultury
Był cenionym pianistą, kompozytorem i performerem. Andrzej Bieżan, bo o nim mowa, zmarł tragicznie w Poznaniu 15 grudnia 1983 roku. Miał tylko 38 lat. Był wtedy dyrektorem artystycznym ówczesnego Poznańskiego Teatru Lalki i Aktora Marcinek (dziś Teatr Animacji). Studiował kompozycję u Piotra Perkowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie.
Dyplom uzyskał w roku 1972. Był założycielem, współzałożycielem oraz członkiem wielu grup muzyki kreowanej, takich jak Materials Service Co., Grupa Muzyki Intuicyjnej, Sesja 72, Super Grupa Bez Fałszywej Skromności, Cytula Tyfun da Bamba Orkiester czy Niezależne Studio Muzyki Elektroakustycznej. Z zespołami tymi jako pianista koncertował na Warszawskiej Jesieni, Jazz Jamboree czy festiwalu Jiwentionen. Uczestniczył również w zbiorowych wydarzeniach artystycznych z pogranicza sztuk plastycznych, teatru i muzyki. W jego koncepcji muzyki ważna była zespołowa medytacja, improwizacja, eksperymenty brzmieniowe i sytuacje performerskie. Do tych celów konstruował również instrumenty własnego pomysłu, jak na przykład tubmarynę.
Skomponował muzykę do wielu spektakli teatralnych. Od 1982 roku był dyrektorem poznańskiego Teatru Lalki i Aktora Marcinek. Wystawił m.in. operę Stefana Themersona "Święty Franciszek i Wilk z Gubbio". Nagrywał w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia. W roku 1984 roku, staraniem Andrzeja Mitana, ukazał się pośmiertnie longplay Andrzeja Bieżana "Miecz Archanioła". W roku 2013 roku wytwórnia Bołt przypomniała dorobek artysty, wydając dwupłytową antologię "Polygamy". Po latach Andrzej Bieżan stał się jednym z symboli oporu wobec opresji płynącej z komercji i formatowania kultury.
