Artykuły

W sezonie 2016/2017 Teatr Studio zmienia nazwę na STUDIO teatrgaleria i zapowiada stworzenie przestrzeni wolnej wypowiedzi, w której przenikać się będą różne dyscypliny: teatr, sztuki wizualne, muzyka, film.

1. STUDIO teatrgaleria to pracownia artystyczna, miejsce twórczych poszukiwań prowadzonych przez artystów różnych dziedzin sztuki. W nawiązaniu do swojej awangardowej tradycji, z Witkacym jako patronem, STUDIO będzie przestrzenią wolnej wypowiedzi, w której przenikają się różne dyscypliny: teatr, sztuki wizualne, muzyka, film. Zgodnie z myślą autora teorii Czystej Formy zapraszani do współpracy twórcy będą mieli tu możliwość prowadzenia eksperymentów estetycznych.

2. STUDIO nie tworzy programu, ale miejsce, w którym można myśleć inaczej niż w zaprogramowanej rzeczywistości. Studio chce tę rzeczywistość zmieniać. Punktem wyjścia jest dla nas pytanie o przyszłość teatru artystycznego w Polsce i w Europie, a konkretnie o to, w jaki sposób może on bronić swojej pozycji w obecnej sytuacji społecznej, ekonomicznej i politycznej.

3. STUDIO to miejsce otwarte i demokratyczne. Nie ma tu uprzywilejowanych, wszystkich obowiązują te same zasady pracy, a także wolność w doborze tematów i środków wyrazu. Liczy się koncepcja, a nie konwencja, partnerstwo, a nie gwiazdorstwo. Aktor STUDIO jest świadomym artystą, którego rola w spektaklu nie ogranicza się do bycia elementem inscenizacji.

4. Praktyczną realizacją idei teatrugalerii jest projekt stałej scenografii na jednej ze scen, która otwarta zostanie wernisażem. W ten sposób scenografia stanie się autonomicznym dziełem sztuki wystawionym w przestrzeni Teatru. Pracować w niej będzie kilku reżyserów. W obecnym sezonie projekt ten zrealizują Mikołaj Grospierre i Olga Mokrzycka Grospierre. W Studio istotne miejsce zajmą wystawy, projekty muzyczne, słuchowiska.

5. Autorem nowej identyfikacji wizualnej STUDIO będzie Rene Wawrzkiewicz.

6. STUDIO podjęło stałą współpracę z Marcinem Maseckim, który będzie odpowiedzialny za profil muzyczny.

7. W STUDIO będą powstawać niezależne pracownie artystyczne, pierwszą z nich będzie pracownia wirtualnej rzeczywistości, której kuratorem zostanie Krzysztof Garbaczewski.

8. Sezon 2016/2017 w STUDIO będzie czasem reżyserów. Teatr otwiera się na reżyserów młodego pokolenia i zakłada integrację środowisk twórczych. Dlatego planujemy aż osiem premier, a także czytania scenariuszy teatralnych Jerzego Grzegorzewskiego.

***

spektakl / premiera

"Ripey pod ziemią", według powieści Patricii Higsmith

Scenariusz i reżyseria: Radosław Rychcik

Premiera: 14 września

Po oddaleniu od siebie wszelkich podejrzeń związanych ze śmiercią Dickiego Greenleafa Tom Ripley wiedzie beztroskie życie w luksusowej willi pod Paryżem u boku pięknej żony Heloise. Co pewien czas świadczy również drobne usługi przemytnicze oraz wspiera działalność spółki Derwatt Ltd. zajmującej się m.in. fałszowaniem obrazów nieżyjącego malarza. Jego spokój burzy pojawienie się pewnego amerykańskiego konesera sztuki, który podejrzewa, że posiadany przez niego "Derwatt" nie jest autentyczny. Jak daleko posunie się Tom Ripley, aby ocalić firmę przed zdemaskowaniem? Czy tym razem również uda mu się uniknąć odpowiedzialności?

"Ripley pod ziemią" to kontynuacja przygód jednego z najsłynniejszych bohaterów amerykańskiego kryminału. Autorka "Ripliady" Patricia Highsmith stworzyła fascynującą postać zręcznego manipulatora i mordercy, który niczym aktor z łatwością żongluje tożsamościami, by ukryć swoje zbrodnie. Trzymająca w napięciu i pełna zwrotów akcji fabuła wprowadza w świat highlife'u, wypełnionego ekskluzywnymi podróżami po Europie, towarzyskimi spotkaniami i rozmowami o współczesnej sztuce. Świat, w którym obraca się Tom Ripley, przypomina teatralny spektakl, w którym wszystko zostało wystawione na pokaz. Najciekawsze jednak jest to, co kryje się za jego kulisami.

***

spektakl / premiera

"Jaskinia", spektakl inspirowany m.in. "Ślubem" Witolda Gombrowicza i "Notatkami z podziemia" Fiodora Dostojewskiego

Scenariusz i reżyseria: Arkadiusz Tworus

Premiera: 1 listopada

Motyw jaskini przywołuje opowieść o legendarnych młodzieńcach z 18 sury Koranu, którzy uciekając przed prześladowaniem, znaleźli schronienie i spoczynek w grocie. Zasnęli, nie przeczuwając, że ich sen będzie trwał tak długo, że w istocie staną się nieśmiertelni. Jaskinia jest miejscem snu, umierania, ale też narodzin nowego życia. To kapsuła, w której człowiek wylęga się na nowo. Wiąże się to jednak z koniecznością wejścia w głąb siebie. W tej introwersji napotykamy nieznane, często niezrozumiałe strzępy utkane z pamięci i obrazów emocji, z baśni, dzieciństwa, snu. Ze spotkania z tym nowym, zrazu obcym, dochodzącym tu dopiero do głosu sobą, może wyniknąć brzemienna w skutki przemiana osobowości i narodziny nowego człowieka.

Jaskinia to także łono matki. To do niej instynktownie zawraca człowiek, uciekając przed starciem z rzeczywistością. Pamięć o tym szoku wyrwania z bezpiecznego miejsca i tęsknota za powrotem do niego tkwią głęboko w każdym człowieku. Wracamy tam zresztą w pewnym sensie co noc, zaraz po zamknięciu oczu. Czy na tym polega sens snu?

Tak można rozumieć ten niemal niemożliwy do przezwyciężenia związek syna i matki, matki i syna. Taki jest sens powrotu syna do rodzinnego domu w Ślubie Gombrowicza czy w Krumie Hanocha Levina, powrotu do dzieciństwa, do fantazji. To bolesny proces, wymagający zerwania z iluzją bezpieczeństwa i oderwania się od matki, ale niezbędny dla wewnętrznej przemiany człowieka i jego powtórnych narodzin.

***

spektakl / premiera

Szczepan Orłowski

"Bydło"

Reżyseria: Jacek Poniedziałek

Premiera: 16 grudnia

Radykalizacja postaw, podążanie za "mocnymi ludźmi", którzy zaprowadzą porządek, pogarda współczesnych społeczeństw dla politycznej poprawności czy zwykłej przyzwoitości, lęk przed obcymi, zohydzenie wszelkich autorytetów, rozhuśtanie nastrojów roszczeniowych i klaustrofobiczny egoizm. Źródło tych zjawisk tkwi w gniewie i frustracji społeczeństwa, a te biorą się z poczucia bezradności, gdy kartka wyborcza nie ma żadnego wpływu na naszą sytuację, gdy "zmiana" oznacza tylko przyklejenie nowej etykiety.

Szczepan Orłowski w dramacie Bydlę nie dotyka wprost kwestii politycznych. Bohaterowie - być może tylko symbolicznie - mordują swoich rodziców, by przez ten gwałt odciąć pępowinę ciągłości, zmieść stary porządek, przejść radykalny proces indywiduacji, aby odzyskać podmiotowość. Podpowiada nam, że tylko na ruinach starego można zbudować nowe i tylko wówczas cały ten zamęt ma głębszy sens.

***

wystawa / wernisaż

"Po wiecu"

Otwarcie: 24 września (w trakcie Warsaw Gallery Weekend)

Wystawa trwa do 25 listopada

Wystawa "Po wiecu" ukazuje różnorodne stanowiska artystów wobec problemu masowego uczestnictwa w przestrzeni publicznej z dwóch perspektyw: zbiorowości i jednostki. Komentuje najnowsze wydarzenia w życiu społecznym, jednocześnie podejmując refleksję nad historią. Nawiązuje do wydarzeń z 24 października 1956 roku, kiedy nowo wybrany sekretarz KC PZPR Władysław Gomułka przemawiał do tłumów z Trybuny Honorowej na Placu Defilad przed Pałacem Kultury i Nauki w Warszawie, ogłaszając nowy, liberalny kurs polityczny. To kluczowe wydarzenie polskiej odwilży oznaczało także początek jej końca. Skończył się czas rewolty, zaczęła się normalizacja. Nadzieje polskiego Października ostudziło brutalne stłumienie węgierskiej rewolucji.

Dziś na ulicach znów są masy. Odbywają się marsze, pochody, demonstracje i wiece. Obywatele wyrażają swoje zdanie w sposób performatywny i spontaniczny. Arabska wiosna i ruchy Occupy, protesty w parku Gezi i na Majdanie, na placu Sintagma i Puerta del Sol, wpłynęły na kształt współczesnych demokracji. Moment przebudzenia radykalnej polityki Slavoj Žižek nazwał "rokiem niebezpiecznych marzeń". Na wystawie znajdą się zapisy akcji w przestrzeni publicznej, prace metaforyczne i poetyckie, interpretacje twórców zaangażowanych, działania kolektywów artystycznych, oraz filmy dokumentujące ruchy masowe na różnych kontynentach - od Mexico City do Bratysławy.

W wystawie udział biorą m.in. Artúr van Balen, Karolina Breguła, Christo & Jeanne-Claude, Minerva Cuevas, Gluklya, Eva Grubinger, Dominik Lejman, Csaba Nemes, Anna Niesterowicz, Marta Popivoda, Tomáš Rafa, R.E.P., Jadwiga Sawicka, Piotr Uklański, Marta Wódz, Joanna Zielińska, Zuza Ziółkowska/Hercberg, Artur Żmijewski

***

edukacja

Zajęcia edukacyjne

W nowym sezonie teatralnym 2016/17 kontynuujemy, rozwijamy i proponujemy nowe działania edukacyjne w Teatrze Studio. Zapraszamy dzieci, młodzież, dorosłych, osoby starsze i osoby z niepełnosprawnościami na szereg spotkań i warsztatów z nurtu pedagogiki teatru.

W naszym programie znajdują się:

programy do premier - warsztaty, debaty, dyskusje, spotkania z aktorami;

bogata oferta dla grup szkolnych - m.in. teatr od kulis, charakteryzacja teatralna, warsztaty projektowania kostiumu teatralnego, zabawa w teatr, twórcza zabawa z przedmiotem;

comiesięczne warsztaty rodzinne - niedzielne zabawy teatralne;

wolontariat w kulturze kierowany do studentów;

warsztaty dla kobiet do spektakli repertuarowych;

cykl szkoleń dla pedagogów.

Ponadto, chcielibyśmy rozszerzyć dostępność teatru dla osób z niepełnosprawnościami, dlatego w tym sezonie przygotowaliśmy dla nich wiele propozycji:

warsztaty sensoryczne przed spektaklem dla osób z niepełnosprawnością wzroku

cykliczne spektakle z audiodeskrypcją i napisami;

warsztaty teatralne dla rodziców i dzieci z niepełnosprawnościami.

Ważnymi punktami w działalności edukacyjnej Teatru Studio są m.in. IV Warszawski Tydzień Kultury Bez Barier, Dotknij Teatru - Międzynarodowy Dzień Teatru, Dzień Dziecka.

Zabawa teatralnymi narzędziami i formami to szansa na zdobycie nowych umiejętności, poszerzenie wiedzy, rozbudzenie wyobraźni, wzbogacenie doświadczeń, jak również twórczą integrację grupy. Stwarzając niepowtarzalne okazje do doświadczania i oswajania teatru, pragniemy dzielić się z widzami teatralnymi pasjami, otworzyć teatr na jeszcze szersze grono odbiorców. Ukazujemy jak wiele działań kryje w sobie sceniczny potencjał i mamy nadzieję na poszerzanie spektrum teatralnych doświadczeń naszych widzów.