Artykuły

W Teatrze) Dramatycznym małe odkrycie repertuarowe: komedia radzieckiego pisarza Aleksandra Kopkowa "Słoń" napisana w roku 1932. Autor w Polsce zupełnie nieznany, nie znalazłem go w PWN-owskiej "Literaturze rosyjskiej". A i w Związku Radzieckim nie­zbyt popularny, skoro go nie ma w tamtejszej "Encyklopedii teatralnej". Tyle o nim wiado­mo, co z przedrukowanych w programie fragmentów wstępu do radzieckiego wydania jego dramatów. Że napisał cztery sztuki, że był pod urokiem Suchowo-Kobylina. Że w pier­wszych miesiącach wojny zgi­nął w obronie Leningradu. "Słoń" jest dość niezwykłą komedią na tle literatury ra­dzieckiej lat trzydziestych. Łą­czy ostrość obserwacji typów lu­dzkich z bajkową, nieco absurdal­ną fantastyką, celność satyry z sentymentem. Kołchoźnik Moczałkin "marzy o burżujskim życiu", jak napisano w spisie osób. Wyśmiany jest za oczaro­wanie pieniądzem i zachłan­ność, ale nie on jeden, złoty słoń wyprowadza z równowagi całą kołchozowa gromadę. Jak przystało na komedię wy­rosłą z tradycji Gogola czy Suchowo-Kobylina, nie ma tu bohatera pozytywnego - po­za samym autorem. Komedia budzi sporo wesołości, a z per­spektywy lat pięćdziesięciu różne sprawy nabierają no­wych smaczków. Zabawa tym lepsza, że Wiesław Gołas wy­stępuje w roli głównej. Wiado­mo, wulkan humoru. Prześmieszny w swych komicznych minach i akcentach umie zdo­być się też na ciepłe tony ser­deczności. Janina Traczykówna jako je­go połowica również otrzymy­wała zasłużone brawa za cha­rakterystyczną komediowość w dobrej dyscyplinie aktorskiej. Synowie, trochę nadto dojrzali jak na taką matkę, to domoro­sły filozof Mitia - Wojciech Pokora i naiwny Paszka - Lechosław Herz. Córka Dasza, "ani mądra ani głupia" - mi­ła Małgorzata Pritulak. W do­borowej gromadzie kołchoźniczej: Danuta Szaflarska, Bar­bara Klimkiewicz, Karolina Borchardt, Stanisław Wyszyński, Wojciech Duryasz. Czesław Kalinowski, Stanisław Gawlik. I do tego pyszny pop Mieczy­sława Mileckiego. Udana, werystyczna scenografia Teresy Ponińskiej objęła kołchozem całą Salę Prób Teatru Drama­tycznego łącznie ze sceną.