Artykuły

"Połowę swojego życia spę­dza człowiek współczesny w pracy: w hali produkcyjnej, w laboratorium, przy biurku. Nie­kiedy ta właśnie część bywa znacznie bardziej dramatyczna od tego, co nazywamy życiem prywatnym. Tymczasem w teatrze bywamy pod tym względem upartymi, konserwatystami: jak byśmy chcieli w ten sposób powiedzieć, że sce­na jest po to przede wszystkim, by mówiąc, o życiu współczes­nym pokazywać miłość bądź kłopoty rodzinne. A przecież sztuka nie od dziś interesuje się tym, co dzieje się z człowie­kiem, gdy ten wychodzi poza cztery ściany własnego domu i wkracza w świat działań Oka­zuje się, że i tam kipią ludzkie konflikty moralne..."

Tak pisze w liście do Teatru Dramatycznego autor "Czło­wieka znikąd" - Ignatij Dworieckij. Urodził się nad Bajka­łem, był ślusarzem, kierowcą, rybakiem, potem dziennika­rzem, by w końcu zyskać uzna­nie jako prozaik i dramaturg. "Człowiek znikąd" został pier­wotnie pomyślany jako scena­riusz filmowy, stał się jednak bestsellerem teatralnym - granym w 60 teatrach ZSRR. Dzisiejszą polską prapremierę przygotował Teatr Dramatycz­ny - w przekładzie Jerzego Koeniga i opracowaniu dramaturgicznym Gustawa Holoubka. Mówi reżyser przedstawienia, Ludwik René:

- Rzecz dzieje się w środo­wisku przemysłowym, w któ­rym jednak - zgodnie z prze­świadczeniem autora - żywot­ne są nie tylko sprawy pro­dukcji. I tam pojawiają się konflikty między ludźmi, ście­rają się autorytety, ujawniają postawy moralne. Nie staramy się w naszym przedstawieniu imitować rosyjskiej rodzajowości, interesuje nas natomiast ta właśnie problematyka mo­ralna, której głównym nosicie­lem jest w sztuce postać inż. Czeszkowa - w ujęciu Gusta­wa Holoubka.

W "Człowieku znikąd" występują wybitni aktorzy Teatru Dramatycznego - wśród nich m.in. Katarzyna Łaniewska, Andrzej Szczepkowski, Mieczysław Milecki, Józef Nowak, Tadeusz Bartosik, Bolesław Płotnicki. Scenografem jest Ali Bunsch.